این روزها بحث توسعه صادرات در هر محفل اقتصادی مطرح است؛ زیرا تقاضای کالا و خدمات در کشور به شدت کاهش یافته و به سطح سال‌های اول دهه ۱۳۸۰ برگشته است؛ درحالی‌که امکانات اسمی تولید در این مدت یا در همان سطح باقی‌مانده یا افزایش‌یافته است. بنابراین تعادل عرضه و تقاضا در اکثر بازارها به هم ریخته و پتانسیل عرضه بیشتر از تقاضا است. این وضعیت بسیار بدتر خواهد شد، اگر کارخانه‌ها که به‌طور متوسط در سطح ۵۰ درصد ظرفیت اسمی تولید می‌کنند، تصمیم بگیرند تولید خود را با هدف نگهداری نیروی انسانی افزایش دهند.

ابوالفضل روغنی، رئیس کمیسیون صنایع اتاق ایران معتقد است: پرداخت 17 هزار میلیارد تومان تسهیلات برای بنگاه‌های کوچک و متوسط در قالب طرح رونق در سال گذشته و همچنین پرداخت 30هزار میلیارد تومان از این نوع تسهیلات در سال جاری گرچه برخی از مشکلات بنگاه‌ها را مرتفع کرد اما باز هم نتوانست گره کور تولید را باز کند.

گزارش بانک مرکزی از روند تغییرات قیمت کالاهای صادراتی نشان می‌دهد که در نیمه اول امسال، رشد شاخص بهای کالاهای صادراتی سریع‌تر شده است.

ایران با ۵۵۵ میلیارد دلار تولید ناخالص داخلی تا سال ۲۰۲۰ میلادی بالاتر از اماراتی‌ها و پایین‌تر از کشورهایی نظیر عربستان سعودی و ترکیه قرار خواهد گرفت.