روز جهانی کارگر بهانه‌ای است برای پاسداشت از مقام تلاشگرانی که در خط مقدم تولید ایستاده‌اند. با این وصف باید اذعان کرد که همه روزها، روز کارگر است. استواری آن‌ها در این شرایط سخت که امواج گوناگون اقتصادی و غیراقتصادی به سوی تولید هجوم آورده است، بیش از گذشته ستودنی است. کارفرمایان و سرمایه‌گذاران به خوبی می‌دانند که نیروی کار مهمترین سرمایه آن‌ها در جهت پیشبرد امور است از همین رو کارفرما بیش از هر شخص دیگری، قدر کارگر را می‌شناسد و مقام آن را محترم می‌داند. کارفرمایانی که با سرمایه‌های خود وارد عرصه تولید می‌شوند و کارگرانی که توان و همت خود را به عنوان سرمایه به میان می‌آورند، جملگی یک مسیر را دنبال می‌کنند و تنها نقش‌ها متفاوت است.
به عنوان رئیس اتاق بازرگانی، صنایع، معادن و کشاورزی ایران اذعان می‌کنم که با این تعریف، فاصله و مرزی میان کارگر و کارفرما وجود ندارد چه اینکه هر دو به سوی یک هدف در عرصه اقتصاد گام برمی‌دارند. از همین رو فعالیت‌های خود و همکارانم در پارلمان بخش‌خصوصی در راستای حمایت از هر دو قشر استوار شده است. رایزنی‌ها، جلسات، نامه‌نگاری‌ها و تلاش‌هایی که همگی در راستای بهبود محیط کسب و کار انجام می‌شود برای حمایت از اقتصاد ملی و تولید ملی صورت می‌گیرد. همان میدانی که کارگر و کارفرما هر دو در آن فعالیت می‌کنند و همچون یک کشتی بزرگ همه ذی‌نفعان را در خود جای داده است.
در روزهایی که سایه کرونا بر سایه تحریم افزوده شده و هر دو بر سر اقتصاد ایران سنگینی می‌کنند، اتحاد و همت همه‌جانبه گروه‌های فعال در میدان کسب‌و کار ضرورت بیشتری پیدا کرده است. همه ذی‌نفعان باید هدف اصلی را بدون پرداختن به اختلافات و نیروهای بازدارنده، دنبال کنند تا برایند مثبتی در جهت گرداندن چرخ اقتصاد ایجاد شود.
برای تحقق «جهش تولید» مطابق با رهنمودهای مقام معظم رهبری، نیاز به تلاشی مضاعت برای از میان برداشتن موانع، احساس می‌شود چه اینکه در ماه‌های اخیر «کرونا» به عنوان سومین چالش بزرگ از راه رسیده و کسب‌وکارها را به چالشی سخت‌تر از قبل گرفتار ساخته است. پیش از این، دو مانع دیگر یعنی «فضای نامساعد کسب‌وکار» و «تحریم‌های ظالمانه» سد راه فعالیت‌های اقتصادی قرار گرفته بود و اقتصادگردانان برای عبور از این دست‌اندازها دشواری‌های زیادی را متحمل می‌شوند. مانع جدید، مشکلات پیش‌بینی نشده‌ای را به مسائل قبلی اضافه کرده است که قرار است با بسته‌های حمایتی در نظر گرفته شده از سوی دولت، از این مسائل عبور کنیم. در این مدت نامه‌نگاری‌های زیادی با مقامات دولتی داشته‌ایم، پیشنهاد‌های 30گانه‌ای برای رفع موانع کسب‌و کارها ارائه دادیم و جلسه‌ای هم با رئیس‌جمهور محترم برگزار شد که در آن فعالان بخش‌خصوصی فرصت یافتند مشکلات پیش آمده را مطرح کنند. امید می‌رود جمیع فعالیت‌های صورت گرفته به بهبود اوضاع کسب‌و کارها منجر شود تا کارگران و کارفرمایان همچنان دوشادوش یکدیگر و با دغدغه‌هایی که صرفا از جنس توسعه و توفیق است، به فعالیت ادامه دهند.
رعایت اصل سه‌جانبه‌گرایی در این شرایط دشوار بیش از گذشته می تواند راهگشا باشد. کارگران، کارفرمایان و دولت باید همراه با هم و هرکدام در نقش‌های خود به میدان بیایند و به سوی هدف نهایی گام بردارند. در آخرین نشست هیات نمایندگان اتاق ایران که 27بهمن سال گذشته و پیش از آغاز ماراتن کرونا برگزار شد، در حضور وزیر محترم تعاون، کار و رفاه اجتماعی بر ضرورت تقویت اصل سه‌جانبه‌گرایی به ویژه در سازمان تامین اجتماعی تاکید کردیم تا اداره این سازمان به صاحبان اصلی آن واگذار شود. همچنین معتقدم که امروز نیازمند بسط و گسترش مفاهیمی همانند کار شایسته در کشور هستیم. برای داشتن یک اقتصاد شکوفا و رشدیافته لازم است تشکل‌های کارگری و کارفرمایی در کنار هم قرار بگیرند، بدون همکاری سازنده و اثربخش نیروی کار در تولید و ارتقای بهره‌وری در کشور، نمی‌توان به تنهایی با سرمایه، اقتصاد کشور را شکوفا کرد.