نشست هم‌اندیشی تولیدکنندگان پارچه و پوشاک، دوشنبه، چهاردهم بهمن 98 با همت انجمن صنایع نساجی ایران در سالن کنفرانس این تشکل کارفرمایی با حضور تعدادی از تولیدکنندگان پوشاک، پارچه و فعالان صنایع نساجی برگزار شد و طی آن لزوم اتحاد، انسجام و ارتباط بیشتر میان تولیدکنندگان پارچه و پوشاک مورد تأکید قرار گرفت.
در این جلسه پیشنهاداتی مانند برگزاری نمایشگاه تخصصی پارچه و تشکیل کمیته تخصصی متشکل از نمایندگان سه تشکل مهم و اثرگذار صنایع نساجی و پوشاک ایران ( انجمن صنایع نساجی ایران، اتحادیه تولید و صادرات نساجی و پوشاک ایران و انجمن صنایع پوشاک ایران) مطرح شد و مورد بحث و تبادل نظر صنعتگران نساجی و تولیدکنندگان پوشاک قرار گرفت. هر دو طیف تولیدکننده پوشاک و پارچه ضمن اذعان به این مطلب که ارتباط و شناخت کاملی از نیازها و خواسته‌های یکدیگر ندارند؛ خواستار اتخاذ ساز و کار عملیاتی برای ایجاد ارتباطات بیشتر شدند.
صنعتگران نساجی حاضر در این جلسه عنوان کردند: علی‌‌رغم تمام مشکلاتی که گریبانگیر صنعتگران کشور است، کاهش قاچاق و واردات پوشاک (و به‌تبع آن منسوجات) اتفاق خوبی برای تولیدکنندگان پوشاک محسوب می‌شود و بازار نسبتاً خوبی برای این صنعت به وجود آمده است. اغلب واحدهای تولیدی نخ، پارچه و .... به بازار متصل هستند و ارتباط چندانی با تولیدکنندگان پوشاک جهت کسب اطلاع از نیازهای آنان ندارند در صورتی‌که تکنولوژی تولید پارچه‌های پیراهنی چندان پیچیده نیست و کارخانه‌های نساجی با بهره‌گیری از مواد اولیه و ماشین‌آلات موجود امکان تولید این قبیل پارچه‌ها را دارند؛ اگر هم امکان تولید پارچه خاصی در ایران وجود نداشته باشد یا ظرفیت تولید آن در کشور محدود باشد؛ باید واردات صورت گیرد. هدف این است که صنعتگران نساجی و تولیدکنندگان پوشاک بتوانند به طور کامل از پتانسیل و ظرفیت‌های موجود داخل کشور بهره‌مند شوند.
آنان معتقد بودند: در سال‌های گذشته پارچه‌های ایرانی، کیفیت چندانی نداشتند و تولیدکنندگان پوشاک، پارچه‌های باکیفیت مورد نظر را از خارج کشور وارد می‌کردند و تولیدکنندگان داخلی مجبور بودند پارچه‌های ارزان‌‌قیمت برای قشر خاصی از جامعه تولید نمایند و کسی پارچه‌های گران‌قیمت ایرانی خریداری نمی‌کرد. در واقع پارچه‌ای تولید کردیم که دو سال هم نتوانستیم یک متر آن را بفروشیم! زیرا واردات پارچه از ترکیه مقرون به صرفه‌تر بود و امکان فروش آن با قیمت بیشتر هم امکان‌پذیر به نظر می‌رسید. اما در حال حاضر کیفیت تولید پارچه‌های ایرانی بسیار افزایش یافته، در بسیاری از موارد با پارچه‌های مشابه خارجی قابل رقابت (و حتی بهتر) هستند و در صورت ایجاد ارتباط میان صنعتگران نساجی با تولیدکنندگان پوشاک، اطمینان داشته باشید کیفیت پارچه‌های تولید داخل بهتر خواهند شد؛ کما این‌که در تولید پوشاک داخلی نیز شاهد این امر هستیم. زمانی در خیابان‌های شمال شهر تهران، برندهای خارجی پوشاک در قالب فروشگاه‌های بزرگ به فعالیت می‌پرداختند اما به تدریج متوقف شدند و برندهای معتبر و خوش‌نام ایرانی جایگزین آنها می‌‌شوند.
در مقابل تولیدکنندگان پوشاک نیز ابراز داشتند: مشکل اینجاست که صنعتگران نساجی در زمینه متراژ تولیدات مشکل دارند؛ به این معنی که حداقل میزان قابل قبول آنها برای پذیرش سفارش تولید پارچه پیراهنی در یک رنگ 2-3 هزار متر است که این امر مسائلی را برای تولیدکننده پوشاک (به خصوص پوشاک زنانه و فست فشن) به وجود می‌آورد زیرا نمی‌توانند پارچه در متراژهای بالا سفارش دهند و مجبورند برای تهیه 200 متر پارچه در رنگ‌های مختلف به خارج کشور بروند.
آنان با تأکید بر توجه بیشتر به «زنجیره ارزش» عنوان کردند: در بخش پوشاک عده‌ای از همکاران در زمینه برندسازی، فعالیت‌های بسیار خوبی انجام می‌دهند و باید بتوانند برای ارائه محصولات خود در قالب کلکسیون، از عهده تأمین مواد اولیه مورد نیاز خود برآیند؛ ضمن این‌که محصولات تولیدکنندگان پوشاک (به ویژه فعالان فست فشن) در رده کالاهای فاسدشدنی محسوب می‌شود و اگر در موعد مقرر به بازار عرضه نشود، تاریخ مصرف آن می‌گذرد و قابل استفاده نیست پس باید شرایط این قبیل تولیدکنندگان را درک کنیم.
همچنین بحث اول و غیرقابل انکار در صنعت نساجی و پوشاک را قاچاق دانستند و گفتند: واقعیت این است تمام طبقات جامعه درگیر قاچاق هستند و ربطی به لاکچری بودن برند ندارد. اصل برای ما مصرف‌کننده است و مردم برای تهیه پوشاک باکیفیت به تولیدکنندگان پوشاک فشار می‌آورند و تولیدکنندگان پوشاک نیز برای پاسخگویی به این نیاز، خواهان دسترسی به پارچه مرغوب هستند. در این جلسه بزرگ‌ترین مشکل، تفاوت نرخ ارز با ریال اعلام شد و در واقع دلارِ ارزان، مشکلات و مصائب بسیاری برای ما به وجود می‌آورد اما با افزایش نرخ دلار، تولیدکنندگان توانستند به دلیل کاهش قاچاق، نفسی تازه کنند و حجم فعالیت‌های خود را افزایش دهند اما به محض تثبیت نرخ ارز، باز شاهد رونق قاچاق منسوجات و پوشاک و عدم توان رقابت تولیدکنندگان در قیمت تمام شده با محصولات وارداتی خواهیم بود اگرچه واردات پوشاک همچنان ادامه دارد و فقط شکل آن عوض شده است.
در ادامه حاضرین به بحث و بررسی پیرامون تشکیل یک کمیته تخصصی با حضور نمایندگانی از سه تشکل «انجمن صنایع نساجی ایران»، «اتحادیه تولید و صادرات نساجی ایران» و «انجمن صنایع پوشاک ایران» پرداختند و نظرات موافق و مخالف خود را در این زمینه عنوان کردند. در جمع‌بندی پایانی جلسه هم‌اندیشی تولیدکنندگان پارچه و پوشاک دبیر انجمن صنایع نساجی ایران از میهمانان خواست نظرات، پیشنهادات و دیدگاه‌های خود را در زمینه همکاری و همراهی صنعتگران پوشاک و پارچه با انجمن صنایع نساجی ایران در میان بگذارند.