فرصتی برای تجدید نظر در قوانین صادرات

وی، بزرگ‌ترین مشکل صنعت پوشاک کشور را رقابت‌پذیر نبودن آن دانست و گفت: وجود قوانین دست و پاگیر گمرکی برای واردات مواد اولیه، سود تسهیلات بالای ۲۰ درصد‌، کم توجهی به فعالیت خوشه‌های صنعتی پوشاک و ... از مهم‌ترین چالش‌های این صنعت به شمار می‌آید این در حالی است در کشوری مانند بنگلادش طبق برنامه‌ریزی‌های صورت گرفته از کاشت پنبه تا رنگرزی نخ، بافت پارچه و تولید پوشاک در یک زنجیره به هم متصل انجام می‌شود و پوشاک به صورت انبوه با قیمت پایین تولید و عرضه می‌شود. 

رئیس مرکز پژوهش‌های اتحادیه پوشاک به رادیو اقتصاد گفت: تأمین به موقع مواد اولیه، عدم اتصال به سیستم‌های روز طراحی در دنیا و اجباری نبودن استاندارد تولید پوشاک از چالش‌های دیگر صنعت پوشاک هستند. 

به گفته وی، صادرات پوشاک دارای خاستگاهی مرتبط با نوع طراحی، مواد اولیه با کیفیت و وجود استانداردهای اجباری است اما به دلیل عدم تولید پوشاک بر پایه استاندارد اجباری، نمی‌توان بازارهای خارجی را جذب نماید.
تیرگر، رصد و فعالیت‌های نهادهای دولتی مانند رایزن‌های اقتصادی برای تسهیل ورود پوشاک ایرانی به بازارهای خارجی را یکی از راهکارهای توسعه صادرات پوشاک اعلام کرد. 

 تیرگر اذعان داشت: خوشبختانه طی دو سال اخیر بسیاری از تشکل‌های صنعت پوشاک در زمینه ارتقای فرهنگ مصرف پوشاک ایرانی تلاش‌های قابل توجهی انجام داده‌اند که در این راستا می‌توان به شکل‌گیری کمپین «با افتخار ساخت ایران» توسط اتحادیه پوشاک تهران و توزیع بن‌های تخفیف خرید پوشاک ایرانی اشاره کرد.