واردات پوشاک قاچاق چند نفر را بیکار می‌کند؟

بغزیان کارشناس اقتصادی با اشاره به اینکه قاچاق پوشاک سازمان‌یافته است، گفت: شرایط فروش پوشاک قاچاق اینگونه نیست که هر شخصی برای خود پوشاک قاچاق وارد و آن را بفروشد بلکه شبکه‌ای در این میان وجود دارد که به صورت گسترده، این نوع پوشاک را توزیع می‌کند.

به گزارش مشرق نیوز، با این شرایط ردیابی سرمنشاء اصلی این قاچاق به راحتی قابل ردیابی است و با دام‌گذاری اولیه در فروشگاه‌های عرضه‌کننده، می‌توان این موضوع را پیگیری کرد به گونه‌ای که اگر از آنها سوأل شود این کالاها را از چه کسی گرفته‌اند و این روال به ترتیب ادامه پیدا کند، می‌توان به شاخه اصلی دست پیدا کرد.

وی با اشاره به اینکه ادامه‌دار شدن واردات پوشاک قاچاق نشان می‌دهد که اراده‌ای برای مبارزه با قاچاق نیست، گفت: یکی دیگر از راه‌های مبارزه با قاچاق پوشاک به خصوص پوشاک برند خارجی که به صورت قارچ‌گونه در حال رشد است و با قیمت‌های بسیار گزافی به فروش می‌رسد این است که در «مصرف» با آنها برخورد کرد؛ برای این کار سازمان تعزیرات حکومتی و سایر دستگاه‌های مربوطه باید تشخیص دهند که این کالاها قاچاق است و به این ترتیب می‌توان آنها را جمع‌آوری کرد. فروش اینگونه لباس‌ها در فروشگاه‌ها و یا مزون‌های مخفی نیست و یا آنکه خریدوفروش آنها به صورت پنهانی صورت نمی‌گیرد که قابل مشاهده نباشد و با کمی تلاش این معضل قابل حل خواهد بود.

این کارشناس اقتصادی اظهار داشت: مبارزه در زمان مصرف، راهی است که بسیاری از کشورها همچون ترکیه در پیش گرفته‌اند به گونه‌ای که با مراجعه به درب فروشگاه‌ها و بررسی محصولاتشان، قاچاق بودن یا نبودن آنها را بررسی می‌کنند و اگر کالا قاچاق باشد، فروشگاه پلمپ می‌شود.

بغزیان افزود: این راهی است که کشور ترکیه و یا سایر کشورها در پیش گرفته‌اند و در کشور ما نیز ردیابی کالاهای قاچاقی که به صورت عمده در حال پخش است، به راحتی قابل حل خواهد بود. زمانی که نمی‌توان در منشأ با پوشاک قاچاق مبارزه کرد اما می‌توان در مصرف این کار را انجام داد که در همه جای دنیا هم متداول است و روی مصرف آن کار می‌کنند به گونه‌ای که به درب فروشگاه‌ها مراجعه کرده و با بررسی کالاها، قاچاق بودن یا نبودن آنها را بررسی کرده و اگر کالا قاچاق باشد، فروشگاه پلمپ می‌شود.

* برندهای موجود در بازار اصلی است؟

وی بیان کرد: پوشاک‌های برند خارجی قاچاق که در پاساژهای کشور به فروش می‌رسند، پوشاک فیک و تقلبی هستند و اگر به این شرکت زنگ بزنیم، می‌فهمیم که اصلاً به این شکل روی بازار ایران حساب باز نکرده است و شک نکنید که شرکت مادر هیچ وقت حاضر به فروش پوشاک خود به این شیوه نیست.

این استاد دانشگاه در ادامه اظهار داشت: شرکت‌هایی هستند که از شرکت اصلی، یک نمایندگی را در امارات، ترکیه، دبی و غیره اخذ کرده و از آنجا جنس دسته دوم یا سوم مشابه پوشاک برند اصل را با این کالاها ترکیب کرده و راهی بازار می‌کنند.

قیمت پوشاک برند بسیار بالاتر از برندهای فیک و تقلبی است به گونه‌ای که حتی قیمت برخی از کیف‌های یک برند مطرح، 1000دلار قیمت دارد و با احتساب دلار حدود 15هزار تومان، قیمت این کالا 15میلیون تومان می‌شود حال آنکه در کشور ما با قیمت 450هزار تومان به فروش می‌رسد.

بغزیان در پاسخ به این پرسش که علت اختلاف قیمت فروش پوشاک برند خارجی در داخل کشور و نمایندگی‌های خارجی آن ناشی از چیست، گفت: این موضوع به خوبی نشان می‌دهد که اجناس عرضه شده در کشور، از نوع فیک و تقلبی هستند.

شک نکنید که قیمت برخی از پوشاک برند اصل، آنقدر بالاست که کمتر کسی توانایی خرید آن را دارد. برخی از این پوشاک نیز در شهرهای مختلف ایران دوخته می‌شود اما از آنجایی که وجود نام برند ایرانی بر روی آنها، خریدار کمتری را به خود جذب می‌کند، نام برندهای خارجی بر روی این پوشاک هک می‌شود.

این کارشناس اقتصادی گفت: موضوع فروش پوشاک برند خارجی قاچاق موضوعی نیست که وزارت بازرگانی از آنها اطلاعی نداشته باشد؛ خبرنگاران و کارشناسان و حتی مردم عادی این موضوع را کشف کرده‌اند و بنابراین مسئولان دست‌اندرکار مبارزه با قاچاق نیز از این موضوع کاملاً آگاهی دارند؛ این یک قاچاق سازمان‌یافته است و حتی تا اقصی نقاط وزارتخانه هم پیش رفته است؛ به عنوان مثال اگر قرار باشد تولیدی صورت گیرد، نگاه می‌کنند که اگر قاچاق آن به صرفه‌تر باشد، آنگاه مجوز اصولی آن را نمی‌دهند و حتی دوندگی زیادی برای شخص خواهان مجوز ایجاد می‌کنند.

بغزیان عنوان کرد: همیشه در کشور این پرسش به وجود می‌آید که چه کالایی را تولید کنیم؛ در پاسخ به این پرسش باید گفت که هر کالایی که وارد می‌شود و یا صحبت از قاچاق آن است باید در درون کشور تولید شود و نیاز نیست به دنبال تکنولوژی‌های جدید، نانوتکنولوژی و امثال آن برویم اما این افراد وقتی در وزارت صمت می‌خواهند مجوز بگیرند، سنگ‌اندازی‌های فراوانی برای آنها ایجاد می‌شود و این نشان می‌دهد که قاچاقچی‌ها می‌دانند که در کجا آدم بگذارند و در کجاها سد ایجاد کنند تا قانون‌های متفاوتی وضع شود و به عنوان مثال فرآیند ترخیص در گمرک پیچیده می‌شود و یا سایر اتفاقات مشابه رخ می‌دهد.

به گفته وی باید بدانیم که در حال حاضر سیستم قاچاق، همان سیستم 10سال پیش نیست و بسیار پیشرفته‌تر شده است.

*جریمه‌های سنگین برای فروشندگان پوشاک برند قاچاق

این استاد دانشگاه تصریح کرد: نه تنها با فروشندگان برندهای خارجی پوشاک قاچاق باید برخورد جدی صورت بگیرد بلکه می‌بایست چندین برابر جنس موجود، جریمه برای آنها در نظر گرفته شود. همچنین احتمال کشف و زودتر محاکمه شدن این افراد باید وجود داشته باشد. شناسایی این افراد کار راحتی است؛به عنوان مثال، یک پیرزن روستایی از یک دهات دور، 600پورشه به کشور وارد کرده بود که به راحتی شناسایی شد. این موارد نشان می‌دهد که شناسایی کردن افراد متخلف در زمینه قاچاق وجود دارد اما اراده‌ای برای برخورد با آنها نیست.

بغزیان با اشاره به اینکه یکی از معضلات قاچاق، بیکاری است، گفت: آمارهای بین‌المللی نشان می‌دهد که هر 10هزار دلار کالای قاچاق موجب از بین رفتن یک فرصت شغلی می‌شود. بنابر آمار ستاد مبارزه با قاچاق کالا و ارز هم دو میلیارد و 600میلیون دلار پوشاک قاچاق در کشور وجود دارد که اگر از ورود آن به کشور جلوگیری شود، 260هزار شغل ایجاد خواهد شد.

وی در پایان یادآور شد: برخی افراد ادعا می‌کنند که اگر دلار گران شود و به طور مثال به 20هزار تومان برسد، صادرات ما 100برابر خواهد شد، گفت: افرادی که چنین ادعایی دارند، حالا بیایند پاسخگو باشند؛ دلار حتی تا مرز 20هزار تومان افزایش یافت اما چرا صادرات ما افزایش پیدا نکرد؟ علت این است که با افزایش دلار، هزینه تولید هم افزایش یافته است.