به گفته مهندس محمدجعفر شهلایینژاد- عضو هیئتمدیره انجمن صنایع نساجی ایران- در برنامه رادیویی کالای ایرانی، اگر کالای ترکیه به صورت قانونی وارد کشور شود و تمام حقوق و عوارض گمرکی آن پرداخت شود، اطمینان داشته باشید توان رقابت تولیدکننده ایرانی به مراتب بالاتر خواهد بود.
مهندس شهلایینژاد در پاسخ به این سوال که چرا منسوجات ترکیه، بازار ایران را در انحصار خود گرفتهاند؛ گفت: دولت ترکیه در بهترین مراکز خرید ایران، فروشگاههای چندین هزار متری در اختیار تولیدکنندگان خود قرار میدهد اما صنعتگر ایرانی نه توان مالی پرداخت اجاره بهای بسیار سنگین این مراکز خرید را دارد و نه مورد حمایت مالی دولت قرار میگیرد تا در چنین مراکزی به ارائه محصولات خود بپردازد. متأسفانه در شرایط فعلی دست تولیدکننده به هیچ جایی بند نیست...
وی در ادامه به بیان تاریخچه کوتاهی از نساجی کشور پرداخت و گفت: پیش از انقلاب، بزرگترین، مهمترین، ارزآورترین و اشتغالزاترین صنعت کشور، نساجی بود و کیفیت کالاهای تولیدی کارخانههای نساجی ایران، به اندازهای بالا بود که در تولید یونیفرم پلیس انگلیس مورد استفاده قرار میگرفت اما به دلیل خاصیت تمام انقلابها، 95-90 درصد کارخانههای نساجی به دلایل مختلف ملی یا مصادره شدند و مدیریت کارخانههای توانمند و معظم نساجی در اختیار بخش غیرخصوصی قرار گرفت.
مهندس شهلایینژاد تصریح کرد: کارخانههای مذکور به دلیل مدیریتهای ناکارآمد، سیاستگذاریهای نادرست، عدم توجه به بازسازی و نوسازی خطوط تولید و... روند نزولی خود را طی کردند.
وی اذعان داشت: خوشبختانه طی سالهای اخیر، 90 درصد مدیریت کارخانههای نساجی به بخش خصوصی واگذار شده و سرمایهگذاریهای خوبی در این صنعت صورت گرفته است.
عضو هیئت مدیره انجمن صنایع نساجی ایران با بیان این نکته که صادرات فرش ماشینی از صادرات فرش دستباف پیشی گرفته است؛ گفت: کاشان که در سالهای دور بهعنوان مهد فرش دستباف ایران به شمار میآمد، در حال حاضر به مهد تولید فرش ماشینی تبدیل شده است.
این صنعتگر نساجی ابراز داشت: نخهای نساجی تولید داخل یکی از بهترین و باکیفیتترین نخهای دنیاست و پارچه نیز در همین مسیر گام برمیدارد منتها قاچاق آسیبهای فراوانی را به تولیدکنندگان پارچه وارد کرده است؛ البته باید به این نکته اشاره کنم که طی سال جاری به دلیل افزایش نرخ ارز، شاهد کاهش ورود کالاهای قاچاق به کشور هستیم.
وی ادامه داد: در تولید پارچه با محدودیتهای رنگ و طرح روبرو هستیم در حالیکه پارچه با هر نقش و طرحی به صورت غیرقانونی (قاچاق) وارد کشور میشود!
مهندس شهلایینژاد گفت: وقتی در شعار «سال حمایت از کالای ایرانی» مطرح میشود اما هیچگونه حمایتی از تولیدکننده ایرانی صورت نمیگیرد؛ چگونه میتوانیم با تولیدکنندگان سایر کشورها که تحت حمایت همه جانبه دولتهای خود قرار دارند به رقابت در بازارهای داخلی و خارجی بپردازیم؟!
وی اضافه کرد: هزینه زندگی، حقوق و دستمزد کارگر و همچنین تعداد تعطیلات در ایران بسیار بالاست که این دو عامل، نقش مهمی در افزایش قیمت تمام شده محصولات ایرانی در مقایسه با مشابه خارجی ایفا میکنند.
عضو هیئت مدیره انجمن صنایع نساجی ایران با اعلام این نکته که کالای قاچاق، باکیفیت و مرغوب نیست، گفت: کالایی که از طریق قاچاق وارد میشود به دلیل کیفیت بسیار پایین، ارزان است؛ لذا قاچاقچی تلاش میکند با عدم پرداخت حقوق و عوارض گمرکی، واردات این قبیل محصولات را برای خود ارزان تمام کند تا سود لازم را در داخل به دست آورد.
وی به تولید 240 هزار تن پنبه در سالهای دور نیز اشاره کرد و گفت: این رقم امروز به 50-40 هزار تن کاهش یافته است و کیفیت آن مناسب تولید نخهای ضخیم است نه نخهای ظریف که تقاضای بالایی در بازار دارند.
تعرفه واردات پنبه در ایران 5 درصد است اما در تمام کشورها، تعرفه واردات مواد اولیه پایه صفر میباشد! ترکیه 400 هزارتن پنبه تولید و 350 هزار تن وارد میکند و برای هر کیلو پنبه وارداتی فقط یک سنت حقوق گمرکی میگیرد. به این ترتیب ترکیه به یکی از قطبهای صنعت نساجی و پوشاک دنیا تبدیل شده است.
مهندس شهلایینژاد در پاسخ به این سوال که انتظار تولیدکننده از دولت چیست، به بیان «سیاستگذاری پایدار» اکتفا کرد تا تولیدکننده بتواند به برنامهریزی دقیق برای فعالیتهای خود بپردازد.
این فعال صنعتی ادامه داد: بسیاری از کالاهای نساجی از قبیل فرش ماشینی، موکت، پوشاک و ... کیفیت بسیار خوبی دارند و صادر هم میشوند اما متأسفانه فضایی در کشور حکمفرماست که خرید و استفاده از کالای خارجی را به کالای داخلی ترجیح میدهد.