تأمین قطعات اولیه، میزان تولید، فرآیند تولید، کیفیت و قیمت پتو، روفرشی، محصولات باند و گاز و ... از مواردی بودند که در برنامه رادیویی کالای ایرانی با حضور دکتر علیمردان شیبانی- نایب رئیس هیأت مدیره انجمن صنایع نساجی ایران و عضو هیأت نمایندگان اتاق بازرگانی ایران- مورد بحث و بررسی قرار گرفت.
دکتر شیبانی با بیان این مطلب که روزگاری دلیل اصلی سرمایه‌گذاری در صنعت نساجی، وجود پنبه مورد نیاز این صنعت در داخل کشور بود؛ ابراز داشت: ماشین‌آلات ریسندگی موجود کنونی واحدهای نساجی سالیانه به حدود 180 تا 200 هزار تن پنبه نیاز دارند که متأسفانه در سال‌های اخیر در بهترین حالت ، بیش از 60تا40 هزار تن پنبه در کشور ما تولید نمی‌شود پس باید حدود 160-150 هزار تن پنبه را بدون مشکل و به راحتی وارد کنیم.
به گفته نایب رئیس هیأت مدیره انجمن صنایع نساجی ایران، صنعتگران نساجی موظف و مجبورند که پنبه - مهم‌ترین و حیاتی‌ترین ماده اولیه صنعت نساجی- را از کشوری مانند ترکمنستان وارد کنند که این کشور نیز به رشد و توسعه کارخانه‌های ریسندگی خود پرداخته و بیشترین پنبه تولیدی را صرف واحدهای ریسندگی خود می‌کند و بسیار طبیعی است که پنبه تولیدی کشور خود را به دیگر کشورها صادر نکرده و با ایجاد ارزش افزوده بیشتر سعی در تولید کالای نهایی نمایند.
وی ادامه داد: قوانین و مقررات متعددی به ویژه در دولت‌های نهم و دهم وضع شد که آسیب‌های جدی به تولید داخل وارد کرد و راه ورود کالاهای خارجی به کشور هموار شد. کالای خارجی با قیمت بسیار پایین و طرح‌های متنوع و رنگ‌بندی‌های شاد و جذاب در اختیار مصرف‌کنندگان قرار گرفت، طبعاً خریدار به دلیل شرایط نامساعد اقتصادی، ترجیح می‌دهد کالای ارزان قیمت ولو با کیفیت پایین خریداری نماید.
دکتر شیبانی، دلیل قیمت تمام شده بالای کالاهای ایرانی را شرایط تحمیل شده بر تولیدکنندگان که متأسفانه بیشتر و بیشتر آن ناشی از عوارض دولتی است دانست و افزود: برای مثال صنعتگران می‌بایستی برای استفاده از تسهیلات بانکی، بهره‌های بالایی بپردازند در حالی‌که صنعت نمی‌تواند از عهده پرداخت بهره‌های سنگین بانکی ( 25-17 درصدی) برآید.
این صنعتگر نساجی به الزام تولیدکنندگان به پرداخت 9 درصد مالیات بر ارزش افزوده نیز اشاره کرد و افزود: این رقم سنگین، 9 درصد ما را عقب‌تر از رقیبان خارجی نگه می‌دارد. متأسفانه این روند ضد تولید از دولت‌های نهم و دهم شروع شد و همچنان ادامه دارد اگرچه این روزها اقدامات بسیار موثر و مثبتی برای بهبود وضعیت تولید صورت گرفته و باید تداوم پیدا کند.
نایب رئیس هیأت مدیره انجمن صنایع نساجی ایران گفت: صنعت نیازمند نوآوری است و یک تولیدکننده نمی‌تواند با ماشین‌آلات قدیمی، محصولاتی با قیمت تمام شده مناسب، کیفیت مطلوب و منطبق با تکنولوژی روز و قابل رقابت با رقیبان خارجی ارائه نماید؛ ضمن این‌که در این سال‌ها به دلیل تحریم‌های بین‌المللی از نوسازی و بازسازی تجهیزات و ماشین‌آلات خطوط تولیدی بازماندیم. اغلب صنعتگران سرمایه کافی در اختیار داشتند اما امکان گشایش اعتبار و نقل و انتقال پول وجود نداشت.
دکتر شیبانی اذعان داشت: اگر قیمت تمام شده و کیفیت محصولات ما مناسب و مطلوب باشد، قطعاً مصرف‌کنندگان ترجیح می‌دهند کالاهای ایرانی خریداری نمایند اما در حال حاضر کالای خارجی به دلیل قیمت ارزان‌تر، جذابیت‌های ظاهری بهتر و کیفیت بهتر (به‌دلیل استفاده از ماشین‌آلات مدرن) مورد استقبال بیشتر مردم قرار دارد.
به اعتقاد وی، وجود 110 روزِ تعطیل در سال به خصوص تعطیلات وسط هفته، لطمات جبران‌ناپذیری به تولید کشور وارد می‌کند؛ این در حالی است که کشورهایی مانند چین و کره جنوبی و دیگر کشورهای صنعتی قطعاً چنین تعداد روز تعطیلی ندارند و حتی شنیده‌ام کارفرما بابت روزهای تعطیل حقوقی هم پرداخت نمی‌کند.
عضو هیأت نمایندگان اتاق بازرگانی ایران در ادامه مصاحبه رادیویی با رادیو اقتصاد، حجم تولید پتو در کشور توسط 9 کارخانه پتوبافی را سالیانه حدود 12 میلیون قطعه برشمرد و گفت: پتوی چینی از کیفیت بسیار پایینی برخوردار است اما به دلیل قیمت ارزان و کاهش قدرت خرید مردم، با استقبال مصرف‌کنندگان روبروست مسلماً تولیدکنندگان ما از نظر طرح و رنگ پتو با کوچک‌ترین مشکل و محدودیتی از نظر مسائل فنی و تخصصی مواجه نیستند، مشکل اصلی ما قیمت تمام شده بالاست که بهره‌های بالای بانکی، مالیات بر ارزش افزوده، بیمه‌های اجتماعی،مشکل تأمین مواد اولیه و قوانین و مقررات دست و پاگیر و مسائلی از این قبیل در افزایش قیمت تمام شده محصولات داخلی بسیار موثر هستند.
دکتر شیبانی، یکی از رقبای بالقوه منسوجات ایرانی را ترکیه دانست و گفت: تولیدکنندگان ترکیه هیچ‌گاه بهره بانکی 20-17 درصدی، مالیات 9 درصدی ارزش افزوده که در ایران به جای اخذ آن از مصرف کننده نهایی از تولیدکننندگان دریافت می‌شود، نمی‌پردازند، تعطیلی 110 روزه آن هم بعضاً در بین روزهای هفته و در طول سال ندارند و مقررات فراوان دولتی دست و پاگیر به این ترتیب قیمت تمام شده آنها پایین‌تر از تولیدکننده ایرانی در می‌آید ضمن این‌که به دلیل بهره‌گیری از ماشین‌آلات مدرن و پیشرفته (که تولیدکننده ایرانی به دلیل مسائل مختلف از جمله تحریم قادر به خرید و راه‌اندازی آنها نبوده) امکان خلق محصولات متنوع‌تر و بیشتر را دارند.
وی، توجه به تولید صادرات محور را اولویت نخست فعالیت صنعتگران اعلام کرد و گفت: خوشبختانه 3-2 سالی است که تولیدکنندگان در این راستا حرکت می‌کنند.
یکی از شنوندگان برنامه رادیویی کالای ایرانی در تماس تلفنی با این برنامه بیان داشت: با توجه به قرار گرفتن ایران در منطقه نیمه خشک و بیابانی و هم‌چنین کاهش بارش باران طی چند سال اخیر، عملاً مردم از کشت پنبه دست کشیده‌اند.
وی افزود: مردم باید تشویق شوند در مناطق پر باران مانند دشت گرگان، به جای کشت اوکالیپتوس که بیشترین میزان مصرف و تبخیر آب را دارد، پنبه بکارند.
دکتر شیبانی در مورد این تماس تلفنی گفت: فراموش نکنیم روزگاری در این کشور 270 هزار تن پنبه تولید می‌شد و قطعاً بار دیگر می‌توان به این رقم دست یافت. باید در تولید مواد اولیه خودکفا باشیم در غیر این صورت وضعیت تولید و صنعت، وخیم‌تر خواهد شد.
نایب رئیس هیأت مدیره انجمن صنایع نساجی ایران اظهار داشت: اگر تدابیر عاجل جهت تأمین پنبه صنعت نساجی اندیشیده نشود، این صنعت با بحران مواجه خواهد شد.
بخش دیگر مصاحبه وی به تولید باند و گاز اختصاص داشت که در این زمینه گفت: این محصول به صورت مستقیم با سلامت مردم سرو کار دارد و اگر گاز بی‌کیفیت به روی زخم باز گذاشته شود، نه تنها زخم التیام نخواهد یافت بلکه بیمار با خطر عفونت مواجه می‌شود؛ به همین دلیل استانداردهای بسیار ویژه در زمینه باند و گاز تدوین شده است.
دکتر شیبانی ادامه داد: حدود 43 واحد فعال باند و گاز هیدروفیل در کشور وجود دارند که همگی به تولید باکیفیت می‌پردازند. در این زمینه باید 26 ویژگی بسیار بسیار خاص رعایت شود، در غیر این صورت سلامتی مردم مورد تهدید قرار می‌گیرد.
نایب رئیس هیأت مدیره انجمن صنایع نساجی ایران اذعان داشت: متأسفانه این کالای مهم و حیاتی نیز به صورت قاچاق از چین وارد کشور می‌شود و با تغییر بسته‌بندی و الصاق برچسب تولید ایران به بازار داخل عرضه می‌شود که این امر بازی با جان انسان‌هاست.
وی توجه به فناوری‌های پیشرفته مانند نانو در تولید باند و گاز هیدروفیل را ضروری قلمداد کرد و افزود: در این شرایط باید بانک‌ها نگاه صنعت‌گرا داشته باشند و متأسفانه طی سال‌های اخیر نسبت به صنعت، کم لطف بوده‌اند در حالی‌که صنعت بدون حمایت بانک نمی‌تواند به فعالیت خود ادامه دهد و بانک هم بدون داشتن مشتری‌های صنعتی قدرتمند قادر به فعالیت نیست.
دکتر شیبانی اضافه کرد: خوشبختانه بورس در حال رونق گرفتن است و معتقدم آنچه در بورس سرمایه‌گذاری شود؛ به صورت مستقیم روی رونق صنعت اثرگذار خواهد بود از سوی دیگر ضریب نفوذ بیمه‌های ما در سطحی نیست که کمک حال صنعت باشند.
این فعال صنعت نساجی تأکید کرد: اگر بانک‌ها سرمایه در گردش شرکت‌های صنعتی، تولیدی را به درستی تأمین کنند، تولیدکنندگان قادر خواهند بود با قیمتی به مراتب پایین‌تر محصولات خود را عرضه نمایند و قطعاً و به طور طبیعی در این شرایط قاچاق و قاچاقچی رخت بر خواهند بست.
نایب رئیس هیأت مدیره انجمن صنایع نساجی ایران اذعان داشت: باید قیمت تمام شده محصولات مختلف به اندازه‌ای کاهش یابد که قاچاقچی نتواند رقیب ما شود.
وی در ادامه بیان داشت: 98 درصد واحدهای نساجی کشور متعلق به بخش خصوصی است که این از مزیت‌های ویژه این صنعت است و طبعاً ما را قادر به ایجاد ارزش افزوده بیشتر می‌کند.
یکی از صنعتگران نساجی کشور طی تماس تلفنی با این برنامه رادیویی گفت: هزینه بیمه تأمین اجتماعی در ترکیه بسیار بالاست اما تنوع محصولات آنها به مراتب بیشتر از محصولات ایرانی است، تکنولوژی مدرن‌تری در اختیار دارند و بهره‌وری آنها قابل مقایسه با واحدهای کشور ما نیست به این ترتیب آنها می‌توانند قیمت تمام شده محصولات خود را پایین نگه دارند.
دکتر شیبانی ابراز داشت: فکر نمی‌کنم تولیدکنندگان ترکیه و هیچ کشور دیگری، حق بیمه بالایی چون ما پرداخت کنند و مستندات این موضوع در دفتر انجمن صنایع نساجی ایران موجود و در دسترس می‌باشد.