عضو انجمن نساجی با تشریح دلایل رغبت تولیدکنندگان به مونتاژ یا واردات کالا به جای تولید، گفت: برای تولید یک ماده اولیه نساجی حدود ۲۰ سال با وزارت صنعت رایزنی کردیم ولی به نتیجه نرسیدیم.
احد کرمانی در مورد دلایل رونق مونتاژکاری در صنعت کشور و فاصله گرفتن از حلقه‌های اولیه تولید، اظهار داشت: وضعیت تولید در کشور روز به روز بیشتر از قبل به عقب برمی‌گردد و هیچ‌کس رغبتی برای تولید ندارد. عرصه برای تولیدکنندگان تنگ شده و عامل اصلی این اتفاق، بانک‌ها هستند که حمایتی از تولید نمی‌کنند.
به گزارش خبرگزاری فارس، وی با بیان اینکه نرخ سود تسهیلات به صورت اسمی 15 درصد ولی در عمل بالای 30 درصد است، گفت: در چنین شرایطی امکان رقابت وجود ندارد و تولیدکنندگان به واردات محصول نهایی فکر می‌کنند.
کرمانی تصریح کرد: این مسئله ناشی از عدم برنامه‌ریزی و ساماندهی توسط دولت است.
وی با بیان اینکه هزینه کارگر در ایران بالاتر از کشورهایی مانند چین و هند است، توضیح داد: در چین یک کارگر حقوق 100 دلاری می‌گیرد اما در ایران حقوق کارگر حدود 300 دلار است که البته با این رقم زندگی نمی‌گذرد اما در مقایسه با کارگران هندی و چینی، رقم بالاتری است.
وی با اشاره به اینکه نرخ سود تسهیلات در هند و چین حدود 3 درصد است اما در ایران به 30 درصد می‌رسد، گفت: با این وضعیت امکان رقابت با تولیدات خارجی را نداریم.
عضو انجمن صنایع نساجی ایران در ادامه با اشاره به بالا بودن قیمت برخی مواد اولیه تولید در ایران گفت: پلی‌استر از جمله مواد اولیه مورد نیاز صنعت نساجی است که از چین وارد می‌شود، از هند نیز واردات ویسکوز صورت می‌گیرد که بابت تأمین این مواد اولیه باید کرایه حمل 250 تا 300 تومانی بابت هر کیلو پرداخت شود.
وی تصریح کرد: ویسکوز در ایران تولید نمی‌شود و با این وضعیت، حدود 20 سال در این مورد با وزارت صنعت جنگیدیم تا یک کارخانه تولید ویسکوز احداث کنیم اما به نتیجه نرسید.
وی توضیح داد: برای احداث این کارخانه حدود 300 میلیون یورو سرمایه نیاز است که طی دو سال پیش مذاکرات زیادی را با نعمت‌زاده وزیر صنعت انجام دادیم اما به نتیجه نرسیدیم.
کرمانی با بیان اینکه نیاز داخل می‌تواند ایجاد کارخانه ویسکوز را در کشور توجیه کند، گفت: قبلاً سرمایه مورد نیاز به عنوان آورده سرمایه‌گذار برای احداث کارخانه بین 10 تا 40 درصد هزینه اجرای پروژه بود و بقیه این مبلغ از طریق تسهیلات تأمین می‌شد، اما حالا هیچ کمکی در این زمینه نمی‌شود و تسهیلاتی اختصاص نمی‌یابد.
وی همچنین با اشاره به اجرای پروژه‌ای برای احداث یک واحد ریسندگی در طبس، گفت: ساختمان این پروژه توسط سرمایه‌گذار احداث شده ولی بانک‌ها تسهیلاتی را بابت خرید ماشین‌آلات پرداخت نمی‌کنند.
وی با بیان اینکه در حال حاضر عمده نیاز کشور به نخ از طریق واردات تأمین می‌شود، افزود: برای احداث این کارخانه ریسندگی حدود 5 میلیون یورو سرمایه نیاز است که در این مورد جلساتی با 3 تا 4 بانک استانی برگزار شد و با وجود تصویب طرح توسط وزارت صنعت، بانک‌ها حاضر به پرداخت تسهیلات نشدند.
عضو انجمن صنایع نساجی ایران توضیح داد: طبق مصوبه 8 اسفند 95 هیأت دولت، شرکت‌های بدهکار ارزی در دهه 80 تا پایان سال 96 فرصت دریافت تسهیلات ارزی، ریالی و یا گشایش اعتبار دارند ولی در حال حاضر بانک‌ها این مصوبه را اجرا نمی‌کنند.
وی با بیان اینکه در این وضعیت هیچ تولیدکننده‌ای نمی‌تواند منابع ارزی لازم برای اجرای پروژه‌ها را تأمین کند، گفت: مسئولان وزارت صنعت از جمله رئیس سازمان شهرک‌های صنعتی سفرهای زیادی را به استان‌های مختلف برای حل مشکلات تولید انجام می‌دهند، اما اغلب این سفرها نتیجه‌ای ندارد.