کالای خواب؛ صنعتی برای رونق کسب و کار دیگران

 نکته جالب در صنعت تولید کالای خواب این است که فعالان اقتصادی در این بخش معتقدند با توجه به اینکه انسان درطول زندگی خود تقریبا یک سوم عمرش می خوابد، بنابراین برای افزایش کیفیت این یک سوم از عمرش هزینه ای قابل توجهی می کند. پس سرمایه گذاری برای یک سوم عمر انسان یا همان خواب خودمانی می تواند حجم قابل توجهی از گردش مالی را برای فعالان به ارمغان آورد.

به گزارش  فرصت امروز، حسین قدیانی، رئیس اتحادیه صنف تولید کنندگان و فروشندگان کالای خواب درباره این صنعت  گفت: این نوع کسب و کار در واقع قدمتی به طول تاریخ داشته و از گذشته به نوعی در چرخه اقتصادی جوامع نقش آفرینی کرده است، اما به مرور زمان با توجه به تحولات و تغییر سبک زندگی مردم رشد و توسعه  یافته تا جایی که امروز به نوعی یک تکنولوژی و فناوری مخصوص به خود شناخته می شود و بسیاری را به خود مشغول کرده است.

قدیانی با اشاره به تعداد فعالان صنفی در این بخش از اقتصاد کشورمان می افزاید: اگر بخواهیم درباره تعداد افراد مشغول در تولید کالای خواب سخن بگوییم لازم است ابتدا بدانیم در این زمینه بخش های مختلفی از صنعت بزرگ نساجی و دیگر صنایع فعالیت دارند که از ریسندگی تا تهیه کالای نهایی تقریبا 8 ردیف شغلی بزرگ از جمله بافندگی، فلزی، دوزندگی، تولید انواع فوم، چسب، بسته بندی، حمل و نقل و خرده فروشی را به خود وابسته کرده و از آنجا که می دانیم صنعت نساجی به عنوان یکی از بزرگ ترین صنایع برای ایجاد شغل است با درنظر گرفتن میزان اشتغال ز ایی دیگر صنایع بالادستی تولید کالای خواب، اشتغال زایی بالایی را تجربه خواهیم کرد، چون در بخش هایی از آن با سرمایه گذاری اندک می توانیم اشتغال زایی قابل توجهی داشته باشیم.

این مقام صنفی تعداد واحدهای مشغول در این صنعت را در مجموع چیزی نزدیک به 8 هزار واحد در بخش های مختلف از تولید تا توزیع و فروش اعلام کرد و گفت: به طور کلی چون صنعت تولید کالای خواب با شیوه های نوین در کشورمان جوان و بسیار گسترده است نمی توان آمار دقیقی از واحدهای تولیدی ارائه کرد اما تعداد واحدهای شناسنامه دار در بخش های مختلف تولید کالای سراسر ایران چیزی نزدیک به 2 هزار واحد و باقی مربوط به واحدهای خدماتی زیرمجموعه یا بالادستی صنعت تولید کالای خواب هستند. نکته اینجاست که از این مجموعه تقریبا 22 واحد صنعتی بزرگ در کشورمان مشغول به فعالیت هستند.

قدیانی معتقد است مهم ترین معضل واحدهای تولیدی کالای خواب امروز کشورمان، حضور گسترده تولیدکنندگان زیرپله ای بوده و افزایش این واحدهای غیرمجاز حاصل سیاست ها و قوانین غیراصولی دستگاه ها و نهادهای قانون گذار است، درحالی که همه بر این باورند که واردات کمر تولید در صنعت تولید کالای خواب را شکسته است.

رئیس اتحادیه صنف تولید کنندگان و فروشندگان کالای خواب تاکید کرد: دریافت مالیات، عوارض و همچنین تحمیل هزینه های غیراصولی به تولید باعث شده بسیاری از واحدهای تولیدی ضعیف ترجیح دهند کسب و کار شناسنامه دار خود را تعطیل کرده و به سمت تولید غیرمجاز به خصوص در بخش هایی مثل تولید روتختی، بالش، ملحفه یا از این دست بروند، درحالی که همه این تولید کنندگان یقین دارند برندسازی و داشتن شناسنامه  معتبر در این زمینه می تواند یکی از رموز موفقیت شان باشد.

وی تصریح کرد: اگر از دیگر مشکلات صنعت تولید کالای خواب نیز بخواهیم بدانیم، لازم است به زنجیره تولید اشاره کنیم چون تولید کنندگان امروز برای تامین برخی مواد اولیه خود مثل پارچه های مخصوص با طرح های خاص و جذاب دچار مشکل هستند و برای تهیه این مواد لازم است به بازارهای خارجی مراجعه کنند درحالی که اگر زنجیره تولید در کشورمان تکمیل شده و توان پاسخگویی به نیاز داخلی را داشته باشد دور از واقعیت نیست اگر بگوییم تمام ارزش افزوده این صنعت داخل مرزهای ایران ایجاد خواهد شد و می تواند با وابستگی کمتر از 5 درصد به افزایش صادرات غیرنفتی کشورمان کمک کند.

قدرت بالای صادراتی

این مقام صنفی درباره صادرات تولیدات ایران نیز گفت: همانطور که قبلا اشاره شد با توجه به تامین اغلب کالاهای مورد نیاز صنعت داخل مرزهای ایران، توان صادراتی تولیدکنندگان در صورت حمایت  شدن بسیار بالاست. به این ترتیب که حتی در شرایط فعلی تولیدکنندگان به نام ایران محصولات باکیفیت خود را به کشورهای منطقه مثل همسایگان شمال و جنوب، شرق و غرب یا برخی کشورهای اروپایی و آفریقایی صادر می کنند.

وی تاکید کرد: توانمندی تولیدی کالای خواب ایران آنچنان بالاست که حتی در بسیاری از بخش های تولیدی ایران با تولید کنندگان بنام ترکیه که خود رقیبی برای محصولات ایران شناخته می شود، مبادلات پایاپای داشته و محصولات را مبادله می کند.

قدیانی ارزش افزوده سرمایه گذاری در این زمینه را بسیار بالا دانست و گفت: قوانین باید حامی تولید بوده و به گونه ای تدوین شوند که باعث افزایش هزینه های تولید نباشد اما فعلا با توجه به شرایط قوانین فعلی این مهم صورت نگرفته و بعضا می بینیم هزینه تولید برای تولیدکنندگان وطنی افزایش داشته و در مواردی بازارهای صادراتی از دست می رود.

شرایط برخی را روانه خارج کرد

رئیس اتحادیه صنف تولید کنندگان و فروشندگان کالای خواب درباره سرمایه گذاری برخی تولید کنندگان خارج از مرزها به خصوص در کشور چین و ارسال تولیدات شان به بازار ایران معتقد است به طور کلی سرمایه گذاران به دنبال شرایط سهل تولید بوده و علاقه مند هستند در شرایطی مشغول به تولید شوند که صرفا نیروی خود را متمرکز برای رشد و گسترش صنعت شان کنند درحالی که امروز این شرایط در کشورمان کمتر دیده می شود.

وی تاکید کرد: اگرچه تولید کنندگان و بسیاری از سرمایه گذاران بنام ایرانی با توجه به علاقه ای که به رونق بازار داخلی کشورمان دارند از این مورد مستثنی هستند، اما شاید برخی تولید کنندگان کوچک تر با درنظر گرفتن منافع شخصی خود تصمیم به ترک بازار تولید ایران گرفته باشند.

فوت و فن:

شاید تولید و سرمایه گذاری در صنعت تولید کالای خواب به عنوان نوعی سرمایه گذاری بسیار آسان در ذهن اغلب ما نقش بسته باشد درحالی که این صنعت نه تنها دارای موارد متعددی از نظر تخصصی است بلکه باید ریزه کاری های بسیاری در این زمینه مدنظر قرار گیرد که برخی از این موارد را می توان به شرح زیر عنوان کرد.

1- تحقیق درباره نیازهای بازار: اصلی ترین نکته درباره تولید محصولات کالای خواب مربوط به تحقیقات تولید کنندگان است چون هر کشور یا هر منطقه نیازهای متفاوتی از آنچه ما تصور می کنیم براساس فرهنگ و آداب و سنن خود دارد.

2- ارائه طرح های متنوع: با توجه به اینکه این صنعت دارای بخش های متفاوتی از جمله تولید لحاف، روتختی و انواع ملحفه است باید در نظر داشته باشیم تنوع در تولید کلید موفقیت است و لازم است در این زمینه تولید کنندگان سعی و کوشش قابل توجهی داشته باشند.

3- ثبات کیفی: وقتی تولید کنندگان در این زمینه سرمایه گذاری می کنند تنها راه رسیدن به قله موفقیت آنها مربوط به حضور با بهترین کیفیت و ثبات آن در طول مدت حضورشان در بازارهای هدف است.

4- تکمیل زنجیره توزیع: زنجیره توزیع در بازار هدف شاید پاشنه آشیل تولید کالای خواب است که باید به آن خوب توجه داشته باشیم.

هزینه ها و سرمایه گذاری:

با درنظر گرفتن بخش های مختلف سرمایه گذاری در زمینه کالای خواب لازم است به این نکته توجه داشته باشیم که بخش های مختلف تولیدی در این صنعت می تواند سوژه سرمایه گذاری برای علاقه مندان باشد، اما پیشنهاد پیشکسوتان در این صنعت این است که اگر واقعا قصد سرمایه گذاری اصولی و دقیق در این زمینه داریم به صورت تولید کامل کالای خواب یعنی از روتختی، ملحفه و بالش گرفته تا تشک در یک مجموعه تولیدی سرمایه گذاری شود هرچند بحث پتو کاملا متفاوت است.

بنابراین اگر یک مجموعه کامل مدنظر سرمایه گذاران باشد رقمی نزدیک به 20 میلیارد تومان در کل پول لازم دارد، اما می توان به کمترین یعنی تولید انواع بالش، ملحفه یا روتختی اشاره کنیم که با رقمی نزدیک به 3میلیارد تومان تولیدی قابل قبولی در کل ایجاد خواهدشد. از سوی دیگر سرمایه گذاری در تولید تشک خوشخواب و تجهیزات جانبی آن نیز می تواند با 15 میلیارد تومان راه اندازی شده و وارد مدار تولید شود.

مجوزها:

بسیاری از فعالیت های صنعتی برای قانونی شدن شان نیازمند طی کردن مراحلی مشابه هستند که عموما از وزارت صنعت، معدن و تجارت آغاز می شود، اما ورود در صنعت تولید کالای خواب از آنجا که زیرمجموعه های متفاوتی به خود دیده ممکن است برخی سرمایه گذاران صرفا برای ورود لازم باشد با مراجعه به صنف موردنظر مجوزهای لازم را دریافت کنند و مشغول به تولید شوند که می توان در این زمینه به تولید و دوخت انواع ملحفه و روتختی اشاره کرد، اما اگر قصد تولید صنعتی در بخش های مختلف دارید لازم است از همان وزارت صنعت خودمان کلیه کارها را آغاز کنید.

ریسک ها و تهدید ها:

به طور کلی تهیه و تولید کالای خواب به عنوان یکی از صنایع روبه گسترش ایران اگر چه دارای امتیازهای بالایی برای ایجاد ارزش افزوده و اشتغال زایی در بخش های مختلف تولیدی کشورمان است، اما تهدیدهای قابل توجهی این نوع سرمایه گذاری را با مخاطره مواجه کرده است که اگر از بحث اصول اقتصادی یا دودوتای سرمایه  گردش مالی آن بگذریم مواردی چون واردات بی رویه محصولات خارجی، حضور تولید کنندگان زیرپله ای، قوانین غیراصولی کسب و کار، دسترسی نامتعارف به بازارهای خارجی برای تهیه مواد اولیه، کمبود نقدینگی برای ایجاد گردش مالی در واحدهای تولیدی و در نهایت مشکلات قوانین صادراتی می تواند عمده ترین عوامل تهدید کننده این نوع سرمایه گذاری در بخش های مختلف آن باشد. این درحالی است که نکته اساسی که سرمایه گذاران باید به آن توجه داشته باشند، مربوط به کشش بازار است چون اگر سرمایه گذاران به این نکته بی توجه باشند و سرمایه های اضافه در این صنعت منجمد کنند در نهایت ممکن است تجربه ناخوشایندی از حضورشان در این صنعت داشته باشند.