توانمندی صنعتگران ایران در تولید موکت

وی سخنان خود را با سروده زنده‌یاد فریدون مشیری آغاز کرد « من اینجا ریشه در خاکم، من اینجا عاشق این خاک از آلودگی پاکم، من اینجا تا نفس باقی ‌است می‌مانم، من از اینجا چه می‌خواهم، نمی‌دانم؟!»
دکتر شیبانی عنوان داشت: پیش از انقلاب تعداد 4 کارخانه موکت‌بافی در ایران وجود داشت که مجموع تولیدات سالیانه این کارخانه‌ها به حدود  20 میلیون متر مربع می‌رسید که البته نیاز جامعه به مراتب بیشتر از این رقم بود.
وی با بیان این مطلب که خوشبختانه در طراحی موکت از میراث ارزنده فرش دستباف ایران بهره‌ گرفته‌ایم، افزود: پس از انقلاب حدود 11 واحد تولید موکت در سطح کشور با ظرفیت هر کدام دو میلیون و 250 هزار متر (غالباً در نقاط محروم و دورافتاده سراسر کشور) راه‌اندازی شدند.
این صنعتگر نساجی ادامه داد: یکی از مزیت‌های صنعتگران ایرانی، خرید و بهره‌گیری از بهترین و مدرن‌ترین ماشین‌آلات صنعتی است و گاه ماشین‌آلاتی را از نمایشگاه‌های معتبر بین‌المللی تهیه می‌کنند که حتی در کشورهای اروپایی سازنده، ماشین‌آلات مذکور هنوز نصب و راه‌اندازی نشده‌اند! بنابراین ماشین‌آلات و تجهیزاتی که برای تولید موکت خریداری شد، بدون اغراق جزو بهترین تجهیزات موجود بوده و هست.
عضو هیئت نمایندگان اتاق بازرگانی ایران با یادآوری این مطلب که طی 10 سال گذشته امکان خرید ماشین‌آلات مدرن موکت بافی را مانند سایر رشته‌های صنعتی به دلایل مختلف از جمله تحریم نداشتیم، گفت: برخلاف این اعتقاد که گفته می‌شد تحریم‌ها، ورق پاره‌ای بیشتر نیستند معتقدم این تحریم‌ها از یک ورق 20 میلی‌متری فولاد آبدیده نیز مقاوم‌تر بود اما خوشبختانه تیم دیپلماتیک دولت در این زمینه بسیار هوشمندانه عمل کردند و برجام محقق شد به همین دلیل صنعتگران بار دیگر پای میز مذاکره با سازندگان ماشین‌آلات و تجهیزات صنعتی می‌نشینند و خواهان بهره‌گیری از تکنولوژی‌های روز دنیا هستند چون اگر تکنولوژی کارخانه‌ها به روز نشوند از رقیبان عقب خواهیم ماند.
مدیرعامل گروه صنعتی موکت همدان تصریح کرد: صنعت موکت بافی، صنعت پیچیده و دشواری نیست از یک‌سو الیاف وارد خط تولید می‌شود و در انتها موکت تحویل می‌گیرید؛ همین سادگی باعث شد افراد بسیاری نسبت به سرمایه‌گذاری در صنعت موکت بافی ترغیب شوند اما متأسفانه میزان سرمایه‌گذاری بدون توجه به نیاز بازار مصرف و نوع تولید افزایش پیدا کرد به نحوی که تعداد کارخانه‌های تولید موکت از 11 واحد تولیدی به 80 واحد تولیدی رسید؛ این 80 واحد به دلیل مشکلات متعدد از جمله اشباع بازار‌، نتوانستند کالاهای خود را به مصرف‌کنندگان عرضه کنند از سویی در زمینه صادرات رسمی نیز با توجه به تحریم، با مشکلات متعددی روبرو و متأسفانه یکی پس از دیگری از چرخه تولید خارج شدند.
وی تعداد واحدهای فعال تولید موکت نمدی در کشور را 35 کارخانه اعلام کرد و گفت: میزان تولید این کارخانه‌ها حدود 156 میلیون متر مربع است هم‌چنین 10 کارخانه نیز به تولید 50 ‌میلیون متر مربع موکت تافتینگ می‌پردازند.
نایب رئیس هیئت مدیره انجمن صنایع نساجی ایران در بخش دیگر این گفت‌وگوی رادیویی به تأمین مواد اولیه صنعت موکت بافی اشاره کرد و گفت: 10 سال پیش، صد درصد مواد اولیه مورد نیاز واحدهای موکت‌‌بافی از طریق واردات تأمین می‌شد خوشبختانه با همت قابل تقدیر جوانان برومند کشور، مجتمع‌های پتروشیمی به بهره‌برداری رسیدند و نیاز صنایع پایین دستی از جمله صنعت نساجی را نسبت به مواد اولیه برطرف کردند منتها صنعتگران کشور انتظار دارند زمانی‌که مجتمع‌های پتروشیمی از مواهب مملکت حسن استفاده را به عمل می‌آورند باید تولیدات نهایی خود را ابتدا در اختیار تولیدکنندگان داخلی قرار دهند و سپس به صادرات بپردازند. واقعاً در این شرایط باید خداوند را به این خاطر شکرگذار باشیم که اگر این اتفاق نمی‌افتاد امروزه به دلیل مشکلات تحریم و بانکی، واردات مواد اولیه با قیمت‌های بسیار بالا و از طریق کشورهای ثالث صورت می‌گرفت و این امر تأثیر مستقیم در افزایش قیمت تمام شده محصولات ایرانی داشت.
به‌گفته عضو هیئت نمایندگان اتاق بازرگانی ایران، در نمایشگاه دموتکس امسال (‌یکی از بزرگ‌ترین و معتبرترین نمایشگاه‌های فرش ماشینی و کف‌پوش دنیا) ‌هزار و 49 غرفه‌دار از کشورهای مختلف به ارائه جدیدترین محصولات و دستاوردهای خود پرداختند اما به جرأت می‌توان گفت اگر محصولات ایرانی از نظر کیفیت قابل رقابت و مقایسه با مشابه خارجی خود نباشد قطعاً پایین‌تر نخواهد بود. ما از مزیت فرهنگ کهن فرش دستباف بهره‌مندیم که سایه خود را به روی فرش ماشینی و موکت نیز گسترانده است.
وی ادامه داد: در حال حاضر کف سالن‌های اغلب نمایشگاه‌های بین‌المللی سراسر کشور توسط موکت‌ تولید ایران پوشیده می‌شوند و مایه افتخار است که یکی از درخواست‌های عمده خرید این موکت ویژه را نمایشگاه‌های بین‌المللی خارجی تشکیل می‌‌دهند.
مدیرعامل گروه صنعتی موکت همدان ابراز داشت: خوشبختانه در صنعت موکت، به دلیل نیاز به حجم نسبتاً بالای ماشین‌آلات، امکان تولید موکت در کارگاه‌های موسوم به زیرپله‌ای و کوچک وجود ندارد، از سوی دیگر با توجه به حجیم بودن موکت، واردات غیرقانونی و قاچاق آن مقرون به صرفه نیست.
دکتر شیبانی بیان داشت: برای ورود به بازارهای صادراتی باید کیفیت و قیمت تمام شده را مد نظر قرار دهیم، در زمینه کیفیت منسوجات ایرانی معتقدم هیچ چیزی کمتر از محصولات خارجی ندارد اما متأسفانه قیمت تمام شده کالای ایرانی به مراتب بالاتر از مشابه خارجی است که شاید یکی از دلایل آن بسته بودن درب بانک‌ها به روی صنعت نساجی، بهره بالای تسهیلات بانکی، نرخ بالای تأمین اجتماعی، نوع دریافت غیرمنطقی مالیات بر ارزش افزوده و وجود قوانین و مقررات دست و پاگیر فراوان می‌باشد در حالی‌که یکی از اشتغال‌زاترین صنایع کشور به شمار می‌آید و هیچ صنعتی با حجم نسبتاً پایین سرمایه‌گذاری نمی‌توانید پیدا کنید که مانند نساجی، اشتغال گسترده در جامعه به وجود آورد.
نایب رئیس هیئت مدیره انجمن صنایع نساجی ایران اضافه کرد: سود بانکی برای صنعت مطلقاً صحیح نیست؛ تازه اگر بتوانیم از هفت خوان دریافت تسهیلات بانکی عبور کنیم که کار بسیار دشوار و سختی است! به اعتقاد من، بانک بدون صنعت موفق نخواهد بود و صنعت هم بدون بانک نمی‌تواند فعالیت‌های خود را توسعه دهد کما این که در تمام کشورها این روند جریان دارد اما متأسفانه صنعتگران ایرانی از مساعدت و همراهی سیستم بانکی جهت دریافت وام و تسهیلات موردنیاز محروم هستند.
وی به قوانین و مقررات دست و پاگیر در مسیر تولیدکنندگان نیز اشاره کرد و گفت: متأسفانه قوانین و مقررات بسیار دست و پاگیری وجود دارد که به نام حمایت از تولید صادر شده‌اند! ای کاش هر چه زودتر شاهد حذف قوانین مزاحم تولید باشیم؛ قوانینی که نه تنها کمکی به صنعت و تولید نمی‌کنند بلکه مانع رشد و توسعه صنعت می‌شوند.
به‌گفته عضو هیئت نمایندگان اتاق بازرگانی ایران، در زمینه موکت نمدی قطعاً قابل رقابت با بهترین موکت‌های خارجی همچون موکت‌ تولید بلژیک هستیم اما در مورد موکت تافتینیگ، تولیدکنندگان خارجی نوآورتر عمل می‌کنند ضمن این‌که از ماشین‌آلات مدرن‌تری نیز بهره‌مند می‌شوند اما اطمینان داشته باشید به محض سهولت بیشتر در زمینه واردات ماشین‌آلات موکت تافتینگ، تولیدکنندگان ایرانی توانمندی خود را در این بخش نیز به منصه ظهور خواهند رساند.

وی سخنان خود را با این جمله از کتاب «کافکا در کرانه» نوشته هاروکی موراکامی به پایان رساند « ‌وقتی از توفان بیرون آمدی دیگر همان آدمی نیستی که قدم به درون توفان گذاشت.»