مصاحبه تلویزیونی مهندس مروج در شبکه خبر:سهم 50 درصدی قاچاق از واردات پوشاک به کشور
تعداد بازدید :
1609
تاریخ انتشار :
۱۳۹۵/۱۲/۹
علت قاچاق گسترده پوشاک به کشور، اثرات این حجم از قاچاق بر صنعت نساجی و پوشاک و دستیابی به جواب این سوال که واحدهای تولیدی نساجی و پوشاک کشور با چند درصد از توان خود در حال فعالیت هستند؛ به گزارش خبرنگار نساجی نیوز محورهای مصاحبه آقای مهندس محمد مروج- رئیس هیئت مدیره انجمن صنایع نساجی ایران- در برنامه تلویزیونی 18/30 به شرح ذیل بود.
*انجمن صنایع نساجی از سهم 50 درصدی قاچاق پوشاک در کشور خبر داده است؛ در مورد جزئیات این خبر توضیحات بیشتری ارائه نمایید.
رقم 50 درصد بسیار محتاطانه اعلام شده که این عدد هم در مورد مقدار و هم مبلغی که قاچاق میشود به مراتب بیشتر است. معمولاً نهادهای نظارتی، ستاد مبارزه با قاچاق کالا و ارز و ... اعداد را به صورت تخمینی اعلام میکنند. خوشبختانه در مورد مقدار کالا، امکان دسترسی به گمرکات کشورهای صادرکننده وجود دارد و میتوان میزان واردات را از گمرکات کشور و آمار صادرات را از کشورهای مبدأ ( مانند ترکیه و چین) دریافت نمود که در نهایت متوجه میشویم مابهالتفاوت آن را کالایی تشکیل میدهد که مشخص نیست از کجا آمده است! و تحتعنوان قاچاق شناخته میشود.
*اگر بخواهید این احتیاط را کنار بگذارید؛ چند درصد احتمال میدهید که قاچاق پوشاک در جریان است؟
حدود 65 درصد. ما (انجمن صنایع نساجی ایران) به هر نهادی که تصور کنید شکایت بردیم و اعتراض کردیم تا در نهایت پس از سخنرانی مقام معظم رهبری ، نهادهای کنترلکننده بیشتری وارد کار شدند و حدود سه ماهی است که مبارزه با قاچاق شدت بیشتری پیدا کرده است، وزارت صنعت هم اقداماتی انجام داده که در نهایت موجب شده رقم قاچاق تا حدودی کاهش پیدا نماید.
*بهطور کلی قاچاق پوشاک به کشور چطور صورت میگیرد و چرا با اجرای پنجره واحد تجارت و اقدامات گمرک، شاهد روند رو به رشد قاچاق پوشاک هستیم؟
در پر ترافیکترین گمرک ایران یعنی گمرک بندرعباس، پنج دستگاه ایکسری مستقر شده است که با افزایش رطوبت هوا، بخشهایی از این دستگاههای ساخت چین آسیب میبینند؛ ضمن اینکه بسیاری از گمرکات کشور دارای چنین دستگاههایی نیستند.
*چند گمرک به دستگاه ایکسری مجهز است؟
طبق اطلاعات من فقط گمرک بندرعباس دارای چنین دستگاهی است و سایر گمرکات با بازرسیهای فیزیکی و باز کردن درب کانتینرها به نظارت محصولات وارداتی میپردازند. تعداد کانتینرها آنقدر زیاد است که نمیتوان به آسانی یک کانتینر 12 متری مملو از کالا را بازرسی کرد یا همه کانتینرها را تخلیه کرد پس جهت نظارت بر کالاهای وارداتی نیازمند دستگاههای نظارتی بیشتر هستیم.
*نصب و راهاندازی دستگاههای ایکسری از چه طریقی باید دنبال شود؟
گمرکات زیرمجموعه وزارت امور اقتصادی و دارایی هستند که پیشنهاد تهیه دستگاههای ایکسری را مطرح میکنند و وزارت صنعت، معدن و تجارت به عنوان متولی بخش بازرگانی کشور باید مسئولیت این بخش را برعهده بگیرد.
بیشتر از دو سال پیش، موضوع نصب صندوقهای کنترل مالیات بر ارزش افزوده در فروشگاهها مطرح شد اما دستگاههای نظارتی مانند اصناف و اتحادیهها که باید این دستورات را اجرا نمایند متأسفانه تاکنون اهمال کردهاند.
*علت تعطیلی واحدهایی مانند نساجی مازندران، مخمل و ابریشم کاشان و احتمال توقف کارخانهای مانند نساجی بروجرد چیست؟
پیش از انقلاب، بسیاری از واحدهای بزرگ صنعتی کشور در صنعت نساجی به فعالیت میپرداختند اما پس از انقلاب، عمده این کارخانهها ملی و به مدیران دولتی واگذار شدند. مدیرانی که توانایی اداره واحدهای معظم نساجی را نداشتند. ماشینآلات این شرکتها بایستی در موعد مقرر به روز میشدند و مورد نوسازی و بازسازی قرار میگرفتند که این اقدامات انجام نشد و سرنوشت این شرکتها چیزی جز تعطیلی نبود. متأسفانه این واحدها صاحبان دلسوزی نداشتند که به اصطلاح کارشان را سروسامان دهد اما از سوی دیگر تعداد واحدهای موفق بخش خصوصی نساجی افزایش یافت و در حال حاضر حدود 9 هزار و 818 واحد نساجی دارای پروانه بهرهبرداری از وزارت صنعت هستند اما در 4 سال گذشته به دلیل تحریم و رکود، تعدادی از این واحدها یا شیفت کاری خود را کم کردند و یا برخی از واحدهای کوچک و متوسط تعطیل شدهاند. بهطور کلی صنعت نساجی کشور با ظرفیتی حدود 40-35 درصد کار میکند و ظرفیت اضافه آماده در اختیار داریم که امیدواریم سیاستهای دولت بر شرایط رکودی غلبه پیدا کند.
سال گذشته قرار بود پس از اعطای وام به خودروسازان، 10 میلیون تومان به مردم برای خرید کالاهای ساخت ایران مانند لوازم خانگی، فرش ماشینی، کلای خواب و ... وام داده شود اما متأسفانه بانکها این موضوع را به فراموشی سپردند!
واقعیت این است که بضاعت مالی مردم، امکان خرید تمام کالاهای تولیدی کشور را به آنها نمیدهد و این مشکل فقط به صنعت نساجی و پوشاک محدود نمیشود و تمام رشتههای صنعتی از جمله کاشی و سرامیک و ... درگیر آن هستند.
طبق بررسیهای کمیسیون انرژی و نقت اتاق بازرگانی ایران، مقادیر قابل توجهی محصولات نفتی کشور مانند بنزین، گازوئیل و ... قاچاق میشوند اما افراد ذینفع نمیتوانند این پول را داخل کشور کنند لذا آن را تبدیل به کالای قاچاق میکنند و در برخی موارد کالای قاچاق به مراتب ارزانتر از منبع تولید شدهاش است! زیرا قاچاقچی سوخت، سود خود را در قاچاق سوخت کسب کرده است و کالا را 20-10 درصد ارزانتر در داخل کشور به فروش میرساند.
*صنایع قدیمی کشور از جهت تکنولوژی تا چه اندازه پیشرفت کردهاند؟
به اعتقاد من، یکی از دلایل قیمت تمام شده بالای محصولات ایرانی این است که واحدهای تولیدی ما کوچک هستند و مخارج و هزینههای آنها به مراتب بیشتر از واحدهای بزرگ صنعتی است ضمن اینکه برخی از قوانین و مقررات ما نیازمند اصلاح و بازنگری است.
*برای مثال کدام قوانین باید اصلاح شوند؟
در درجه اول قانون کار! پوشاک کارگربر ترین بخش صنعت نساجی است و در صورت حرکت در مسیر صحیح، سودآورترین بخش این صنعت هم محسوب میشود و بسیاری از تولیدکنندگان پوشاک، محصولات متنوع و باکیفیت خود را صادر میکنند.
*اما متأسفانه آن بخش از پوشاک داخلی که کیفیت خوبی دارند، بسیار گران هستند...
بله چون در یک واحد کوچک تولید میشوند؛ اگر برای مثال در واحدهای پوشاک کشور ما سالیانه 3-2میلیون قطعه پوشاک تولید میشد قطعاً هزینههای تولید کاهش پیدا میکرد. در حالحاضر کشور ما یکی از بهترین تولیدکنندگان و صادرکنندگان لباس کودک است که در صورت رفع موانع از مسیر تولیدکنندگان توان رقابت با پوشاک خارجی را داریم.
در زمینه فرهنگسازی مصرف پوشاک هم باید اقداماتی صورت گیرد که در این راستا به نظر میرسد ائمه نماز جمعه میتوانند سهم قابل توجهی در ترغیب مردم به خرید و استفاده از پوشاک تولید داخل ایفا نمایند.