نایب‌رئیس هیات مدیره انجمن صنایع نساجی ایران گفت: خروج از رکود زمینه‌سازی می‌خواهد تا صبح بگوییم می‌خواهیم از رکود خارج شــویم، اما وقتی برای مثال، صنعت ساختمان راکد اســت و آمار صدور پروانه‌های ســاختمانی کم شــده، این موضوع خودبه‌خود روی تمامی صنایع وابسته اثر می‌گذارد
دکتر علیمردان شیبانی در گفت وگو با بولتن نیوز با بیان اینکه روزی نیست که یک صنعتگر را به دلیل اینکه چک دارد، از خدمات بانکی محروم نکنند، اظهارداشت: در حالی که باید فکر کنیم که چطور می‌توانیم حرکت چرخ صنعت را سریعتر کنیم. حتی بزرگترین کشـورهای دنیا که این روزها حرفی برای گفتن در صنعت نساجی دارند، در برخی سالها، بحران‌های جدی داشته‌اند، به عنوان مثال ترکیه 5 سال پیش در یک شرایط بسـیار بحرانی از نظر تولید و تورم قرار گرفت، اما به صنعتگران خود کمک کرد.
تا صبح بگوییم می خواهیم از رکود خارج شویم،اما کاری انجام نشود فایده ندارد
نایب رئیس هیات مدیره انجمن صنایع نساجی ایران می گوید: شرایط نقدینگی به دلیل عدم امکان فروش مناسب، بسیار به شرایط بحرانی نزدیک شده و نقدینگی واحدهای تولیدی بسیار پایین آمده است و باید برای این موضوع باید یک فکر عاجل شـود.
وی افزود: یا وقتی بزرگترین کارخانه‌های خودروسازی آمریکا در شرایط رکود و تعطیلی بود و می‌خواستند اعلام ورشکستگی کنند، دولت این کشور به صنعتگران خود گفت اصلاً نگران بدهی‌های خود به بانکها نباشــید؛ ما ایــن بدهی‌ها را فریز می‌کنیم و 5 سال دیگر شما آنها را پرداخت کنید. به آنها گفتند شما تولید کنید و حفظ اشتغال داشته باشید. چون بسته شدن واحدهای تولیدی و بیکاری ضربه شدیدتری به اقتصادشان وارد می‌کرد.
دکتر شیبانی تصریح کرد: با چنین اقدامی، این کشورها بر مشکلات خود فائق آمدند، این در حالی است که ما در ایران گفتیم که بدهی‌ها را دو سال استمهال می‌کنیم، ولی در مقابل یک بهره به علاوه جریمه روی استمهال گذاشتند.
نایب رئیس انجمن صنایع نساجی با بیان اینکه متاسفانه برخی اقلام واراداتی نه تنها منافع تولید را تأمین نمی‌کند، بلکه بازار را برای کالاهای ترکیه‌ای باز و تولیدات را خدشه دار می‌کند، عنوان کرد: مروری بر فهرسـت اقلام در موافقتنامه تجارت ترجیحی میان ایران و ترکیه به خوبی نشانگر این است که برای برخی کالاهایی که در داخل کشور تولید نمی‌کنیم، تعرفه به صورت بی منطق تبیین شده و در مقابل ترک‌ها کالاهای سرمایه‌ای خود را به ایران می‌فروشند.
وی افزود: خوشبختانه صنعت نساجی مزیت بزرگی دارد و آن در اختیار داشتن 95 درصد این صنعت در دستان بخش خصوصی است و بخش خصوصی دقیقاً می‌داند که باید در شرایط فعلی اقتصاد چه کارهایی را انجام دهد و حتی اگر لازم باشد برای پایین آمدن قیمت تمام شده خود نیز از هیچ اقدامی فروگذار نمی‌کند.
این تولید کننده با بیان اینکه دولت از اقدام فعالان اقتصادی تعبیر به ایجاد مشاغل سخت و زیان آور می‌کند و هزینه‌هایی را بر این اساس به صنایع تحمیل می‌کند، تصریح کرد: جریمه‌ها یا هزینه‌هایی را به بخش خصوصی تحمیل می‌شود، باعث زیان آوری آن می‌شود. به همین دلیل به نظر می‌رسد دولت باید در شرایط فعلی اقتصاد ایران، زمینه ساز یک تغییر بزرگ برای صنایع کشور از جمله صنایع نساجی شود و راهکارهای موثری را برای تأمین مالی، سیاست گذاری و تولید با ارزش افزوده بالاتر بیندیشد.
او با اشاره به اینکه در حال حاضر، حدود 9 هزار و 818 واحدِ دارای پروانه بهره برداری در این صنعت مشغول به کار هستند که در کنار آنها، کارگاه‌های زیادی وجود دارند که بدون پروانه کار می‌کنند، گفت: اما در میان این 9 هزار و 818 واحد دارای پروانه، حدود 400 هزار نفربه طور مستقیم شاغل هستند؛ اشتغال غیرمستقیم که جای خود داردو اشتغال غیرمستقیم اینگونه است که به ازای هر نفر،5 نفر یا بیشتر فعالیت دارند.
دکتر شیبانی گفت: آمارها گویای این است که در صنعت نساجی حدود 66 هزارمیلیارد ریال سرمایه گذاری شده است؛ یعنی 5 درصد نسبت به کل صنعت. از سوی دیگر، سهم ارزش افزوده بخش نساجی و پوشاک حدود 18 هزار و 340 میلیارد ریال است، یعنی سه درصد نسبت به کل صنعت را تشکیل می‌دهند.
او تاکید کرد: چنین ارقام و آماری جایگاه این صنعت را نشان می‌دهد، اما متاسـفانه باید گفت نسبت به مدت مشابه سال قبل در بسیاری از صنایع و نه تنها در صنعت نساجی، مطلقاً شرایط مطلوبی نداشتیم. البته دولت تلاش بســیاری در عرصه اقتصادی انجام داده اسـت، اما خروج از رکود با شعار صورت نمی‌گیرد، بلکه باید به صورت عملی اتفاق بیفتد.
نایب‌رئیس هیات مدیره انجمن صنایع نساجی ایران گفت: خروج از رکود زمینه‌سازی می‌خواهد. تا صبح بگوییم می‌خواهیم از رکود خارج شــویم، اما وقتی برای مثال، صنعت ساختمان راکد اســت و آمار صدور پروانه‌های ســاختمانی کم شــده، این موضوع خودبه‌خود روی تمامی صنایع وابسته اثر می‌گذارد