گفت‌وگوی با احمد صادقیان، عضو هیئت نمایندگان اتاق تهران : مشکلات بخش خصوصی در ارتباط با سازمان‌های مالیات و تأمین اجتماعی هم چنان پابرجاست. تعامل اتاق بازرگانی با این سازمان‌ها ازنظر احمد صادقیان از فعالان صنعتی کشور هنوز به نتیجه محسوسی منجر نشده است.
یکی از مهم‌ترین مطالبات بخش خصوصی در یک سال گذشته تغییر رویه سازمان‌های تأمین اجتماعی و مالیات در ارتباط با بنگاه‌های تولیدی بود. آیا این خواسته محقق شده است؟
رویه این سازمان‌ها در ارتباط با بنگاه‌های تولیدی تغییری نکرده است و این در حالی است که برای حمایت بیشتر از صنعت و تولید این تغییر ضرورت دارد. در بودجه جاری کشور نزدیک به 30 درصد رشد درآمدهای مالیاتی دولت پیش‌بینی‌شده است و این در حالی است که مبنای درآمد بنگاه‌ها در سال 95، عملکرد آن‌ها در سال 94 است یعنی یکی از سخت‌ترین سال‌ها برای تولید. این نگرانی که آیا واحدهای تولیدی می‌توانند مالیاتشان را بپردازند یا نه هم چنان در این بخش وجود دارد.
در دیگر کشورها به‌طورمعمول با تشدید رکود در دریافتی‌های دولت از واحدهای تولیدی تعدیل‌هایی انجام می‌شود. در حال حاضر دولت چقدر نسبت به این مسئله بنگاه‌های تولیدی توجه دارد؟
دولت با مشکلات متعددی مواجه است اما نکته مهم این است که تعطیلی واحدهای تولیدی به مشکلات دولت اضافه می‌کند. اشتغال یکی از مهم‌ترین دغدغه‌های دولت است که تنها با سرپا ماندن تولید بهبود پیدا می‌کند. شرکت‌ها باید امسال را بگذارند و فعال بمانند تا دولت بتواند در سال‌های آینده به افزایش درآمدهای مالیاتی از این بخش امیدوار باشد. در حال حاضر بهتر است دولت تلاش کند با روش‌های دیگر مشکلات مالی‌اش را حل کند و به تولید و صنعت بیش از این فشار وارد نکند. بخش تولید با کمتر از 50 درصد از ظرفیت واقعی فعالیت می‌کند.
اتاق بازرگانی برای تعامل با سازمان‌های تأمین اجتماعی و مالیات جلساتی را برگزار کرد. ازنظر شما چقدر نتیجه‌بخش بود؟
ما شاهد تغییر محسوسی نبودیم. فشار این سازمان‌ها بر تولید هم چنان وجود دارد و البته نگران‌کننده هم هست.
کمتر از یک سال از عمر دولت یازدهم باقی‌مانده است. به نظر شما چقدر از وعده‌های دولت در ارتباط با تولید محقق شده است؟
مهم‌ترین حرف دولت یازدهم امید بود و ما هم چنان امیدواریم که شرایط بهتر شود. دولت دریچه‌ای را در روابط بین‌الملل ایجاد کرد اما بااین‌وجود آهنگ رشد و پیشرفت آهسته است و مشکلات هم چنان پابرجاست. ما در مسیر بهبود قدم گذاشتیم و نسبت به سال گذشته وضعیت بهتری داریم اما هنوز به نقطه مناسب نرسیدیم.
قیمت محصولات تولیدی در کشور ما بالاست. تورم کنترل‌شده است اما نرخ تسهیلات هم چنان مشکل‌زاست و باید دید دولت در ادامه چقدر می‌تواند بین بخش‌های مؤثر در قیمت تولید هماهنگی ایجاد کند. از سوی دیگر هم چنان دونرخی‌ها در اقتصاد ایران وجود دارند که به رقابت و سازندگی ضربه می‌زنند و دامنه فساد را گسترده می‌کنند. بنگاه‌های خصولتی و عمومی در اقتصاد به‌عنوان رقبای بخش خصوصی فعالیت می‌کنند که از مالیات معاف‌اند و این رقابت به‌هیچ‌عنوان عادلانه نیست. مسائلی ازاین‌دست در اقتصاد ایران وجود دارد که آهنگ رشد را کند می‌کند و دولت‌ها باید برای بهبود اوضاع بر این مسائل تمرکز کنند.