عضو هیات مدیره و معاون برنامه‌ریزی سازمان صنایع کوچک و شهرک‌های صنعتی ایران معتقد است:تامین مالی در حوزه صنایع کوچک کار ساده‌ای نیست.
زیرا بانک‌ها هم علاقه‌ای به ورود در فضاهای کوچک ندارند.
بانک ترجیح می‌دهد یک قرارداد کلان هزارمیلیاردی با واحدهای بزرگ امضا کند تا اینکه با طی کردن همان فرآیند برای صد بنگاه کوچک به یک قرارداد هزارمیلیاردی برسد.
به گزارش اقتصادنیوز، فرشاد مقیمی درباره سیاستگذاری‌های اعطای تسهیلات به واحدهای صنعتی اظهار کرد: بحث اعطای تسهیلات به واحدهای صنعتی کوچک از یک عارضه‌یابی که در مجموعه سازمان صنایع کوچک و شهرک‌های صنعتی ایران انجام پذیرفته بود شکل گرفت. بر اساس این آسیب‌شناسی واحدهای صنعتی به چند دسته تقسیم شدند. تعدادی از واحدهای صنعتی بنگاه‌هایی بودند که فعالیت‌شان متوقف شده بود. به همین دلیل وضعیت این واحدهای صنعتی مورد بررسی قرار گرفت و اینکه این واحدهای متوقف چند دسته هستند و چه عواملی باعث توقف این واحدها شده‌اند.
عضو هیات مدیره و معاون برنامه‌ریزی سازمان صنایع کوچک و شهرک‌های صنعتی ایران گفت: یکی از مهم‌ترین دلایلی که این واحدها را متوقف می‌کرد و حدود ۷۰ درصد در خروج آنها از چرخه تولید نقش داشت، بحث مربوط به فقدان نقدینگی در این واحدها بود. این واحدهای کوچک با هر چالشی که در فضای کسب و کار پیش می‌آمد، دچار مشکل می‌شدند و وقتی تکانه‌های محیط پیرامون بسیار شدید باشد آنها را تحت تاثیر زیادی قرار می‌دهد. به طور مثال در یک بازه زمانی نرخ ارز افزایش سه برابری داشت؛ همین امر باعث شد سرمایه در گردش همین واحدها به یک‌سوم کاهش پیدا کند. یعنی اگر واحدی به فرض با سرمایه در گردش ۱۰۰میلیونی کار می‌کرد، و می‌خواست به فعالیت خود ادامه دهد باید ۳۰۰ میلیون سرمایه در گردش داشت تا بتواند به کارش ادامه دهد.
او به تجارت فردا گفت: به همین دلیل این واحدها به مرحله ظرفیت پایین تنزل کرده و از آن مرحله نیز به مرحله توقف رسیدند. بررسی‌های ما نشان می‌داد که برای ۷۰ درصد این واحدها چنین اتفاقی افتاده است. البته برخی از این واحدها تنها این مشکل را نداشتند، یعنی توامان مشکلات دیگری نیز داشتند، به طور مثال برخی از صنایع اصلاً بازار مصرف نداشتند و صنایعی که بازار ندارند، به طور طبیعی از بین می‌روند و مرگ و میر در بنگاه‌ها هم امری طبیعی است. پس این مرگ و میر در بنگاه‌ها اصلاً غیرطبیعی نیست مگر اینکه نرخ این مرگ و میر از حد طبیعی خارج شود که این نشان از بروز یک عارضه است.
او ادامه داد: برای نرخ طبیعی من نمی‌توانم اعداد و ارقام خاصی را به شما ارائه دهم، اما سه سال اول عمر بنگاه‌ها بسیار مهم و کلیدی است. اگر بتوانند این سه سال را پشت سر بگذارند می‌توانیم بگوییم حداقل می‌توانند تا عمر ۱۰ سال و بیشتر از آن را داشته باشند؛ ولی اگر در این سه سال دچار مشکلات شوند خیلی زود هم از بین خواهند رفت.
مقیمی افزود: ما هم به دلیل شناسایی این عارضه، به دنبال از بین بردن این موانع و مشکلات بودیم؛ اگرچه اعتقاد داریم تعدادی از این واحدها، خودشان معلول هستند. به طور مثال اگر یک بنگاه توان مدیریتی لازم را نداشته باشد، طبیعی است که باید انتظار داشته باشیم دچار مشکلات مالی شده و زود از بین برود. چه‌بسا اگر مشکل مدیریتی و منابع انسانی یک بنگاه حل نشود، اگر هزاران منبع مالی هم در اختیار داشته باشد، باز هم به همان مشکلات دچار می‌شود.