دبیرکل انجمن صنایع نساجی ایران: فرصتی برای احیای صنعت ایران در بازارهای بین‌المللی

وی ضمن اشاره به برگزاری همایش سازندگان ماشین‌آلات نساجی ایتالیا در شهرهای تهران، یزد، مشهد و اصفهان توسط سازمان توسعه تجارت ایتالیا، انجمن سازندگان ماشین‌آلات نساجی ایتالیا و حمایت و راهنمایی انجمن صنایع نساجی ایران عنوان داشت: این همایش، اولین گردهمایی صنعتگران ایتالیایی پس از لغو تحریم‌ها در ایران محسوب می‌شود و سازمان توسعه تجارت ایتالیا تمام تلاش خود را به عمل آورد تا همایشی درخور و شایسته صنعت نساجی ایران برگزار نماید؛ ما (‌تشکل‌ها و انجمن‌های نساجی کشور) نیز باید از این فرصت ارزشمند درحوزه بین‌الملل نهایت استفاده را به عمل آوریم و رفت ‌و آمدهای مستمر هیئت‌های صنعتی و تجاری کشورهای مختلف را به سمت توسعه و گسترش اقتصاد ایران سوق دهیم که در این زمینه نیازمند مشارکت بیشتر اعضای تشکل‌ها در قالب طرح مطالبات جدید (‌و نه صرف خرید ماشین‌آلات) هستیم.
دبیرکل انجمن صنایع نساجی ایران بیان داشت: بسیاری از تولیدکنندگان و صنعتگران معتبر و شناخته‌شده نساجی به نحوه ارائه خدمات پس از فروش ماشین‌آلات صنعتی انتقاداتی دارند، از بی‌مهری برخی سازندگان ماشین‌آلات اروپایی در زمان تحریم گلایه‌مند هستند و معتقدند که به تعهدات خود عمل نکرده‌اند به نحوی که ماشین‌آلات چندین میلیون یورویی را به صنعتگران ایرانی می‌فروختند اما در زمینه ارائه خدمات پس از فروش پاسخگو نبودند بنابراین موضوع مشتری‌مداری و حمایت از حقوق خریداران مورد غفلت قرار می‌گرفت اما از طریق انجمن صنایع نساجی ایران، تمام تلاش خود را به عمل خواهیم آورد تا سازندگان ماشین‌آلات نساجی از کشورهای مختلف اروپایی مانند ایتالیا، سوئیس، آلمان و ... توجه بیشتری به ارائه خدمات پس از فروش به صنعتگران ایرانی نمایند و فقط به فروش ماشین‌آلات بسنده نکنند.
وی اضافه کرد: از انجمن سازندگان ماشین‌آلات نساجی ایتالیا درخواست کردیم که کمبود نقدینگی واحدهای تولیدی را در نظر بگیرند و بدانند قدرت رقابت‌پذیری بنگاه‌های نساجی به شدت کاهش یافته است از سوی دیگر تولیدکنندگانی که به دنبال کسب بازارهای جدید هستند باید رکود شدید بازار را جدی بگیرند در غیر این صورت شاهد کاهش واردات ماشین‌آلات نساجی به ایران خواهیم بود.
رئیس‌زاده به شیوه بیع متقابل(‌Buy Back‌) نیز اشاره کرد که در معاملات بای بک از یک‌سو ماشین‌آلات، تجهیزات تولیدی یا یک کارخانه کامل از سوی یک عرضه‌کننده به کشور دیگری صادر می‌شود و در مقابل‌، محصولاتی که به‌طور مستقیم یا غیر مستقیم به‌وسیله همین تسهیلات تولید شده بابت تمام یا بخشی از بهای این تسهیلات‌، در مدت زمان معینی دریافت می‌شود. این نوع قرارداد تا حدودی می‌تواند از تأثیرات تحریم بکاهد و سرمایه و تکنولوژی را وارد کشور نماید.شاید این نوع قرارداد در صنعت نساجی اجرا نشده باشد در حالی‌که بسیاری از برندهای صاحب‌نام در حوزه نساجی دارای چنین توانمندی هستند.
وی با اشاره به این مطلب که پیشنهاد بیع متقابل و هم‌چنین سرمایه‌گذاری مشترک از سوی انجمن صنایع نساجی ایران با سازمان توسعه تجارت ایتالیا مطرح شده، از اعضای انجمن و تمام صنعتگران و فعالان صنعت نساجی کشور درخواست کرد تا ضمن مطالعه بیشتر در مورد این قبیل فعالیت‌ها‌، در جریان مدل‌های نوین کسب و کار و تجارت بین‌الملل قرار گیرند.
دبیرکل انجمن صنایع نساجی ایران در پاسخ به این پرسش که آیا انجمن برای ارتباط بیشتر با کشورهای مطرح و قدرتمند نساجی آسیا مانند هند و کره‌جنوبی برنامه‌هایی مانند برگزاری همایش‌های تخصصی و ... دارد یا خیر، گفت: یکی از صنایع توسعه یافته و پیشرو در کره جنوبی، صنایع نساجی است ضمن این‌که کره‌جنوبی در دوران تحریم و پساتحریم، حسن نیت خود را به ایران اثبات نموده و علاقه‌مند به راه‌اندازی خطوط اعتباری خود در ایران هستند کما این‌که طی سفر اخیر رئیس جمهور کره جنوبی (خانم پارک گئون‌هی) به کشور ما توافق‌نامه‌های بسیار موثری به امضای طرفین رسید. کشورهایی که رفتار دوستانه‌ای با ایران دارند و خواهان توسعه روابط دیپلماتیک، صنعتی، اقتصادی و تجاری هستند باید مورد استقبال صنعتگران ایرانی قرار گیرند و با توجه به مزیت صنعت نساجی کره جنوبی، فرصت‌های بسیار خوبی برای واحدهای نساجی کشور ما مهیا شده است که نباید به سادگی از آن عبور کرد.
وی در مورد ارتباط با صنایع نساجی هند نیز گفت: به گواه برخی اعضای انجمن صنایع نساجی ایران، متأسفانه در برخی موارد، شرکت‌های هندی تعهدات قراردادی خود را نسبت به خریداران ایرانی (به‌ویژه در زمان تحریم‌ها) رعایت نکرده‌اند. برای مثال خریدار ایرانی مبلغ هنگفتی را به شرکت هندی ارسال کرده اما کالا به ایران ارسال نشده است! این پرونده که حالت حقوقی به خود گرفته است در اتاق بازرگانی ایران مورد پیگیری قرار دارد.
وی در بخش دیگر این گفت‌وگو عنوان داشت: در دوران پیش از تحریم‌، با توجه به نرخ ارز در آن مقطع زمانی، صنعتگران نساجی ایرانی درصدد افزایش تعداد واحدهای فعال بودند و به‌همین دلیل بر خرید صرف ماشین‌آلات متمرکز می‌شدند اما در دوران تحریم، رشد واحدهای صنعتی از نظر میزان صادرات، حجم واردات و ... روند نزولی طی کرد و طبق آمارهای موجود، سهم قابل توجه صنعت نساجی در کل صنایع کشور روند نزولی پیدا کرد. ولی در عین حال تنها بخشی که به‌طور نسبی موفق به حفظ جایگاه خود شد که توجیه‌پذیری خوبی نسبت به سایر صنایع داشت صنعت نساجی بود.
رئیس‌زاده تصریح کرد: 12 سال پیش، جریان نقدینگی شرکت‌های ایرانی روند مطلوبی داشت و اعطای تسهیلات بدون مشکل خاصی انجام می‌شد اما در حال‌حاضر علی‌رغم لغو تحریم‌ها، هنوز اتفاق مثبتی در مورد روابط پولی و بانکی با دنیا رخ نداده است و حتی اگر این اتفاقات محقق شود آیا به یک‌باره و ظرف مدت کوتاهی، صنعت نساجی ایران به جایگاه قبلی خود (و فراتر از آن) خواهد رسید؟
به‌گفته رئیس زاده، کمبود نقدینگی و رکود بازار همچنان به قوت خویش باقی مانده‌اند و نگرانی فعالان صنایع نساجی را دامن می‌زند اما در همین شرایط آمارها از واردات بیش از 300 میلیون دلاری ماشین‌آلات نساجی خبر می‌دهند!
وی ضمن اشاره به این مطلب که سرمایه‌گذاری مشترک و انتقال دانش فنی نیازمند گذشت زمان و ارتباطات مستمر و موثر با سرمایه‌گذاران خارجی است، بیان داشت: اعتمادسازی عامل بسیار مهمی در این زمینه محسوب می‌شود زیرا سرمایه‌گذاری خارجی در محیطی تحقق می‌یابد که از نظر شرایط اقتصادی و سیاست‌های پولی و مالی، دارای ثبات باشد.
رئیس‌زاده خاطرنشان ساخت: باید واردات ماشین‌آلات و خروج مقادیر قابل توجه ارز از کشور به افزایش تولید ملی و اشتغالزایی واحدهای تولیدی و صنعتی منجر شود در غیر این‌صورت صادرات، توسعه فروش و بازار امکان‌پذیر نخواهد بود.
وی در پایان ابراز امیدواری کرد تا حضور هیئت‌های تجاری و صنعتی به ایران، آغازی برای توسعه و گسترش روابط بین‌المللی ایران با سایر کشورها باشد.