ماشین آلات و مواد اولیه لازمه نوآوری

اما در همین زمان بعضی از تولیدکنندگان باوجود مشکلات موجود پا پس نگذاشتند و خود را در عرصه تولید حفظ کردند. این موضوع در مورد تمام تولیدکنندگان در عرصه های مختلف تولیدی صدق می کند و در این میان تولیدکنندگان پوشاک هم از این قاعده مستثنا نیستند. یکی از این تولیدکنندگان، علی ارفعی مدیرعامل شرکت دودوک است که از سرآمدان تولید پوشاک کودک در کشور است که داستان کسب وکارش را با «فرصت امروز» در میان نهاده است.

آغاز کار با حداقل سرمایه

علی ارفعی 25سال پیش به دلیل فعالیتی که برادرش در زمینه تولید پوشاک کودک داشت و جذابیتی که فعالیت در این عرصه برایش ایجاد کرده بود، تمایل به سرمایه گذاری در این حوزه پیدا کرد. وی با اشاره به اینکه 25سال پیش کار خود را با سرمایه حدود 3میلیون تومانی آغاز و برای هشت نفر اشتغال زایی کرده است، می گوید: در حال حاضر با رشد کار برای 100نفر به صورت مستقیم و غیرمستقیم اشتغال زایی کرده ام.

در حال حاضر، این تولیدکننده 100هزار قطعه لباس بچه گانه به ارزش تقریبی سالانه 2 تا 3میلیارد تومان را تولید می کند. به گفته وی، تولید پوشاک کودک نیاز به تخصص هایی مانند الگوساز و افراد ماهر در کار چاپ و دوزندگی دارد و دوخت و عرضه لباس بچه گانه می تواند حداقل 20درصد شغل ایجاد کند اما به شرط آنکه مشکلات بخش تولید حل شود.

ارفعی در پاسخ به این پرسش که آیا تاکنون از تسهیلات بانکی استفاده کرده یا خیر، اظهار می دارد: برای دریافت تسهیلات بانکی به مبلغ 800میلیون تومان و با نرخ سود 24درصد وثیقه های سنگین ملکی را در اختیار بانک گذاشتم و پس از دوندگی های طولانی مدت در بانک ها موفق به دریافت این وام شدم.

کارخانه های نساجی به روز نداریم

زمانی که از این تولیدکننده در مورد مشکلات و چالش های موجود می پرسیم، در پاسخ می گوید: در ایران یک مشکل جدی به نام مواد اولیه و پارچه داریم، زیرا کارخانه های نساجی به روز مانند کشور ترکیه در ایران نداریم. دولت ترکیه همواره از تولیدکنندگان پوشاک کودک حمایت می کند و طی مدت 15سال صنعت نساجی این کشور پیشرفت قابل توجهی کرد.

این در حالی است زمانی که کشور ما در زمینه نساجی از آنها پیشرفته تر بود، ترکیه در این زمینه حرفی برای گفتن نداشت. مدیرعامل شرکت دودوک با ابراز تاسف نسبت به این موضوع که حتی در کشور ما یک کارخانه تولید زیپ با کیفیت وجود ندارد، اظهار می دارد: قیمت یک زیپ 200 تا 400تومان است اما بی کیفیت بودن همین قلم جنس ارزان موجب می شود که کل تولید خراب شود و پس از شست وشوی لباس توسط مشتری، مثلا رنگ بدهد.

ردپای جنس چینی در مغازه ها

به نظر می رسد اتفاق بد دیگری که رخ داده این است که بسیاری از مغازه داران برای تفریح و تجارت توامان به چین و تایلند می روند و مقداری پوشاک کودک را نیز خریداری می کنند و در مغازه خود به فروش می رسانند و دیگر از تولیدکنندگان داخلی خرید نمی کنند.

ارفعی در همین رابطه با ذکر خاطره ای می گوید: 15سال پیش در سفری که به کشور چین داشتم متوجه شدم که در این کشور پوشاک کودک به قیمت بسیار ارزان عرضه می شود و حتی من به این فکر افتادم که تمام سرمایه خود را به خرید پوشاک چینی و فروش آن در داخل کشور اختصاص دهم، اما حیفم آمد که پولم را به چینی ها بدهم و در عین حال نتوانستم در مقابل سرنوشت کارگرانم بی تفاوت باشم. اما 10سال بعد از آن ماجرا بسیاری از افراد اجناس چینی را خریداری کردند و در کشورمان به فروش رساندند و در حال حاضر صد برابر من سرمایه دارند.

مشتریان به دنبال لباس های به روز

به گفته این تولیدکننده، سلیقه ایرانی ها در مورد پوشاک کودک متفاوت است و مشتریان عموما به دنبال کارهای جدید و به روز هستند و سلیقه و انتخاب آنها حتی بنا به شخصیت های کارتونی تغییر می کند. ارفعی با بیان اینکه تولیدکنندگان ایرانی اغلب طرح های روی پوشاک کودکان را کپی می کنند، عنوان می کند که طرح زدن توسط تولیدکنندگان برای آنها صرفه اقتصادی ندارد.

این در حالی است که شرکت های بزرگ دستمزدهای بالایی را به طراحان خود پرداخت می کنند زیرا در تیراژ بالا اقدام به تولید لباس بچگانه می کنند. وی معتقد است در صنعت تولید پوشاک کودک در کشورمان نوآوری چندانی نمی توان انجام داد، زیرا تولیدکنندگان ما امکانات لازم و دستگاه ها را در اختیار ندارند و در عین حال تیراژ تولید نیز پایین است.

اما در سایر کشورها به طور مداوم این نوآوری در طرح و پارچه، رنگ و گلدوزی ها وجود دارد. به گفته ارفعی، اگر مشکلات موجود رفع شود، دولت حمایت جدی از این صنعت داشته باشد، از قاچاق پوشاک کودکان به کشور جلوگیری شود و تعرفه واردات پارچه حذف شود، آینده روشنی پیش روی این صنعت خواهد بود.