2/ به مناسبت حضور رئیس انجمن صنایع نساجی ازبکستان در جلسه هیئت مدیره انجمن صنایع نساجی ایران- گفتوگو با سیدجعفر حسینی- عضو هیئت مدیره انجمن صنایع نساجی ایران
سیدجعفر حسینی- عضو هیئت مدیره انجمن صنایع نساجی ایران - ازبکستان را به عنوان یکی از قطبهای تولید صنعتی پوشاک در آینده نزدیک برشمرد و گفت: این کشور همان مسیری را پیش گرفته که ویتنام و بنگلادش با موفقیت آن را طی کردهاند.
وی با اشاره به برگزاری جلسه مشترک رئیس انجمن صنایع نساجی ازبکستان با هیئت مدیره انجمن صنایع نساجی ایران از اختیار و قدرت کامل و اعتماد به نفس بسیار بالای رئیس انجمن نساجی ازبکستان یاد کرد و افزود: قطعاً بخشی از اعتماد به نفس افراد ناشی از اختیار و قدرتی است که از مقامات مافوق دریافت میکند که در مجموعههای اداری و دولتی ایران به هیچ وجه مشابه آن را تجربه نکردهایم و تمام امور به صدها اما و اگر موکول میشود!
حسینی ضمن اشاره به تغییر استراتژی، فرهنگ و اصول تولید در ازبکستان، یادآور شد: در جلسه مشترک فیمابین به ایشان عنوان کردم ایران یکی از کشورهایی بود که بیش از 90 درصد پنبه وارداتی مورد نیاز خود را طی دو دهه فقط و فقط از ازبکستان وارد میکرد و به هیچ وجه به ما اجازه داده نمیشد از کشورهای دیگر پنبه خریداری کنیم اما چرا کشور شما در آن مقطع هیچ تسهیلاتی برای استفاده از سیستم بانکی برای پرداخت و دریافت ایجاد نکرد و مجبور بودیم پنبه ازبک را بهعنوان یک مصرفکننده عمده از طریق دوبی یا ترکیه تهیه کنیم؛ ایشان پاسخ داد: «ما طی 5 سال گذشته بسیار تغییر کردهایم و دیگر ازبکستان 5 سال پیش نیستیم! برای مثال اگر تا دیروز با یک کشوری زاویه داشته و روابط سیاسی، اقتصادی مناسبی نداشتیم ولی امروز برای توسعه صنعتی به تعامل با آن نیاز داریم لذا به راحتی تغییر نگرش داده و جهت تحقق اهداف خود دست دوستی به سوی آن دراز میکنیم.»
عضو هیئت مدیره انجمن صنایع نساجی ایران تصریح کرد: به همین دلیل رئیس جمهور ازبکستان از یک طرف با حضور در نمایشگاه ایتمای میلان به دنبال توسعه صنعتی و تأمین مدرنترین ماشینآلات برای خطوط تولید کارخانههای کشور خود است و از سوی دیگر در رأس یک هیئت اقتصادی جهت بازاریابی و فروش محصولات خود راهی ایران میشود. تمام عوامل در کنار یکدیگر جهت دستیابی به اهداف تعیین شده حرکت میکنند.
وی در ادامه عنوان داشت: سوال بعدی من ازرئیس انجمن صنایع نساجی ازبکستان در مورد بازارهای هدف عمده ازبکستان بود که ایشان به صورت کامل و مشروح سهم و درصد تمام قارهها و کشورها را اعلام کرد و گفت: «به این روش محصولات خود را طی سالهای آتی بین مصرفکنندگان توزیع خواهیم کرد.» در این میان خوشبختانه سهم ایران چندان قابل توجه نبود که برای واحدهای ریسندگی و بافندگی کشور جای امیدواری دارد!
حسینی خاطرنشان کرد: ازبکستان در سال 2020 اعلام کرد که دیگر پنبه صادر نخواهد کرد و سپس یک میلیون و 300 هزار تن ظرفیت ریسندگی ایجاد نمود، در حال حاضر به دنبال این است که 30 درصد ظرفیت مازاد را یا از طریق واردات پنبه از کشورهایی مانند تاجیکستان و قرقیزستان به کار گیرد و یا به تولید نخ پنبهای و مخلوط با الیاف مصنوعی (الیاف پلیاستر و ویسکوز ) روی آورد.
عضو هیئت مدیره انجمن صنایع نساجی ایران ابراز داشت: در این جلسه به ایشان پیشنهاد دادیم الیاف پلیاستر در اختیار ازبکستان قرار دهیم و در ازای آن پنبه دریافت کنیم که وی به صراحت پاسخ داد: «اگر میخواهید پنبه گرانقیمت بخرید ما فروشنده هستیم اما میتوانید پنبه مورد نیاز خود را با قیمت به مراتب پایینتر از سایر کشورها تهیه کنید و الیاف پلیاستر را با قیمت منطقی به ما بفروشید.» این سخن کاملاً برعکس اظهارات برخی مدیران دولتی کشور ماست که در اغلب جلسات خود تعهدات واهی و قولهای پوچ میدهند!
حسینی در پایان گفت: قطعاً ازبکستان تا چند سال آینده به قطب بزرگ تولید صنعتی پوشاک تبدیل خواهد شد و همانطور که در تولید پنبه موفق بودند در احداث کارخانجات تولید الیاف مصنوعی نیز نقش موثری ایفا میکنند و با تکمیل سبد تولیدات خود علاوه بر بازار منطقه، به تمام کشورهای اروپایی و آمریکایی نیز صادرات خواهند داشت.