استاندارد اجباری راهکار ارتقای کیفـیت صنایع نساجی نیست

احسان اکرامی در گفتگو با خبرگزاری صداوسیما با بیان اینکه ما هنوز هدف سازمان استاندارد از طرح موضوع الزام استاندارد اجباری در صنعت نساجی را متوجه نشده ایم، گفت: اگر به دنبال ارتقای کیفیت هستید این راه کار نیست.
به گزارش خبرگزاری صداوسیما،  وی گفت: ما استاندارد‌های کشور‌های اروپا و آمریکا را ترجمه و تدوین کرده ایم و سازمان ملی استاندارد این استاندارد‌ها را در صنایع مورد استفاده قرار می‌دهد و در سایت این سازمان قابل رویت است همچنین در زمینه امکانات آزمایشگاهی و دانش فنی در واحد‌های صنعتی و دانشگاه‌ها در زمینه استاندارد هیچ گونه خلاء و کمبودی نداریم.

اکرامی در پاسخ به سوالی مبنی بر اینکه آیا کیفیت محصولات خارجی در نتیجه اعمال استاندارد اجباری است، افزود: قطعا خیر، ما در هیچ کجای دنیا برای کالای نساجی، استاندارد اجباری نداریم مگر ضعف کیفیت باعث آسیب به مصرف کننده شود. به عنوان نمونه اگر کفپوش داخل هواپیما ضدحریق نباشد و اتفاقی رخ دهد تهدیدی است برای جان مسافران و یا در لباس آتش نشانی، نبود ویژگی‌های ضدحریق، جان آتش نشانان را به خطر می‌اندازد، ولی در حوزه کالای نساجی ما با سلیقه‌های مختلفی روبرو هستیم و باید از الیاف، مواد شیمیایی و طرح‌های مختلف استفاده کنیم، با کدام متر و معیار می‌توانند ضابطه تعریف کنند و این را الزامی کنند با توجه به اینکه این موضوع در دنیا جواب خود را پس داده، در نتیجه در کشور ما هم اجرایی نخواهد شد اگر هدف، کیفیت باشد.

وی همچنین در پاسخ به این سوال که اگر چندین تولید کننده کفپوش هواپیما را تولید کنند خریدار چطور باید به کیفیت ضد حریق و نسوز بودن آن پی ببرد اگر مرجعی این را تایید نکند؟ گفت: ما سه مدل کنترل کیفیت و تضمین کیفیت محصول داریم یک مدل این است که به عنوان نمونه، سازمان هواپیمایی و یا یک شرکت هواپیمایی مشخص به عنوان خریدار درخواست یک کالای مشخص را می‌دهد با ویژگی‌های مشخص، خود خریدار در وهله‌ی اول مسئول کنترل کیفیت کالایی است که سفارش داده، در غیر اینصورت قطعا خرید نخواهد کرد و با ضوابط داخلی شرکتش مغایرت خواهد داشت، در سطوح بین المللی برای سفارش‌های ویژه ممکن است از نهاد‌های ثالث استفاده شود، اتحادیه اروپا برای کفپوش‌های ضدحریق قانون CE (استاندارد اروپا) را دارد که در داخل ساختمان نصب می‌شود. نهاد‌های زیربطی وجود دارند که بین خریدار و فروشنده قرار می‌گیرند و براساس درخواست الزامات و انطباق الزامات را با کیفیت درخواستی کنترل می‌کنند.

مشاور انجمن صنایع نساجی در حوزه آموزش و ترویج استاندارد با بیان اینکه تعداد کمی استاندارد در کشور داریم که براساس تجربیات داخل تدوین شده باشد، گفت: سازمان استاندارد زیرمجموعه‌ای دارد به نام پژوهشگاه استاندارد نساجی و کارشناسان صنعت نساجی در آن پژوهشگاه مشغول به کار هستند که الزاما وظایفشان تدوین استاندارد نیست، ولی در حوزه استاندارد‌هایی که تا به حال تدوین شده، بخش قابل توجهی از این استاندارد‌ها ترجمه یا برداشت از استاندارد‌های بین المللی است.
وی در پاسخ به این سوال که کدام کالا‌های نساجی، مشمول استاندارد اجباری خواهند شد، گفت:احتمالا تمام کالا‌هایی که محصول نهایی به شمار می‌آیند مشمول استاندارد اجباری خواهند شد. در حال حاضر ما فقط برای پای پوش‌ها و کفش‌های ایمنی استاندارد اجباری داریم و همچنین برچسب گذاری کفپوش ها، فرش‌های ماشینی و ۲۰ مورد استاندارد اجباری مربوط به صنایع بهداشتی داریم

اکرامی گفت: برچسب گذاری برای فرش ماشینی اجباری است یعنی تمام اطلاعات مربوط به ویژگی‌های ساختاری، مواد تشکیل دهنده، چگونگی تولید کفپوش باید در برچسب شناسه درج شود تا به مصرف کننده قدرت انتخاب دهد در جهت رعایت حق و حقوق مصرف کننده که مصرف کننده با علم و آگاهی، جنس مورد نظر خود را خریداری کند.
وی افزود: ما یکسری خرید‌های درون صنفی در صنعت با عنوان (B۲B) داریم یعنی فروشنده نخ به تولید کننده پارچه، نخ می‌فروشد و فروشنده پارچه به تولید کننده پوشاک، اینجا فقط بحث مشخصات نیست و اطلاعات دقیق‌تر و کارشناسی شده تری نیاز است تا خرید صورت گیرد. نهادی مثل استاندارد اگر وارد شود و نشان استاندارد بزند که با کالا انطباق نداشته باشد چه کسی پاسخگوست؟ اینجا معامله بین خریدار و فروشنده است و خودشان اطلاعات فنی و استاندارد‌های موردنیاز را طرح و به هم دیگر انتقال می‌دهند و در نهایت خرید صورت می‌گیرد.
مشاور انجمن صنایع نساجی در حوزه آموزش و ترویج استاندارد تاکید کرد: وقتی شما کالایی را به مصرف کننده نهایی عرضه می‌کنید، مصرف کننده کارشناس نیست در نتیجه کالا باید برچسب داشته باشد که هم اکنون این برچسب بر روی کفپوش‌ها درج شده، اما بر روی پوشاک چنین برچسبی الزامی نشده، اما برچسب گذاری یک طرف قضیه است و اینکه درون این برچسب چه مواردی درج شود موضوع دیگری است، در تمام دنیا تنها موردی که درج آن داخل برچسب‌های پوشاک الزامی است، درصد الیاف است و لاغیر و حتی درج سایز کالا برروی برچسب پوشاک الزامی نیست.