در خبر مذکور که به نقل از حسن شجاعی - رییس کمیسیون اصل ۹۰ مجلس- منعکس شد؛ وی در مورد پیگیری پرونده واردات پارچه رومبلی که به کمیسیون اصل ۹۰ ارجاع شده، گفته « تحقیقات در مورد پارچه‌های رو مبلی در سطح کشور نشان می‌دهد نیاز صنعت مبلمان کشور به پارچه‌های رومبلی حدوداً بیش از ۱۰۰میلیون مترمربع در سال است و در همین شرایط پارچه تولیدی در داخل کشور کفاف مقدار مورد نیاز صنعت مبل را نمی‌دهد و نیازمند واردات هستیم.
رییس کمیسیون اصل ۹۰ در مورد مشکلات ناشی از عدم ترخیص این پارچه‌ها گفته: « عدم ترخیص پارچه از گمرک موجب افزایش شدید قیمت پارچه شده و این افزایش قیمت‌ها، تولیدکنندگان صنعت مبلمان در کشور را با مشکل مواجه کرده همچنین در قیمت نهایی مبل تاثیر چشمگیری داشته و منجر شده مبل تولیدی گران‌تر به دست مردم برسد.
شجاعی، سیاست جمهوری اسلامی را حمایت از تولید داخلی دانسته که باید هوشمندانه صورت بگیرد به همین دلیل اگر در کشور به میزان کافی پارچه‌های رومبلی تولید می‌شد نظر کمیسیون اصل ۹۰ این بود که نیاز کشور و صنعت مبلمان باید از همین پارچه‌های رومبلی تولید داخل تامین شود اما در حال حاضر نیاز کشور به پارچه بیشتر از تولید داخل است و تا زمان رسیدن ظرفیت تولید به سطح نیاز کشور، نیازمند واردات پارچه‌های رومبلی هستیم.
تمام این موارد در حالی است که به زعم تولیدکنندگان و وزارت صمت، نیاز سالیانه کشور به پارچه رومبلی از نوع حلقوی بافت 24 میلیون مترمربع است و سال گذشته بالغ بر 29/6 میلیون تن پارچه رومبلی حلقوی در کشور به تولید رسیده لذا وزارت صمت از اوایل سال 1399 واردات پارچه فوق را در گروه 27 کالایی قرار داد؛ یعنی گروهی که هرچند اجازه ثبت سفارش ندارند، اما واردات آن تا ابد ممنوع نیست و بنابر ملاحظات وزارت صمت و نظر صنعتگران و ذی‌نفعان، امکان واردات مشروط وجود دارد)
اما مافیای واردات که در سطرهای بعدی این مطلب بیشتر با مواضع آنها آشنا خواهید شد؛ تمام تلاش خود را برای ترخیص کالا از گمرک به عمل آوردند که این تلاش به خروج پارچه رومبلی از گروه 27، اجازه واردات و مختومه اعلام شدن پرونده‌های واردات سال‌های قبل منتهی گردید.
آمارها نشان می‌دهند که از فروردین تا تیرماه امسال، حدود دو هزار و 315 تن پارچه رومبلی وارد کشور شده اما در سال‌های 1392 تا 1398 این رقم بالغ بر یک‌هزار و 731 تن بوده است. در حالی‌که واردات چهار ماه ابتدایی سال 1400 از کل واردات سال‌های 1392 تا 1398 بیشتر است! چرا؟ پاسخ را باید در نفوذ و قدرت اعجاب برانگیز واردکنندگان دانست یا کم اظهاری‌ها و بداظهاری‌ها در گمرکات؟
در این شرایط آقای صادقی نیارکی-معاون امور صنایع وزارت صمت - در جواب نامه آقای شجاعی-رئیس کمیسیون اصل 90- با استناد به آمار مستدل دفتر نساجی از وی می‌خواهد پیرامون تصمیم خود در بند 2 تجدید نظر نماید یعنی واردات بدون کنترل را آزاد اعلام نکند؛ بنا بر مکاتبه خانم مهندس محرابی- مدیر کل دفتر نساجی، پوشاک و سلولزی وزارت صمت- به معاون امور صنایع « طبق بررسی‌های کارشناسی این دفتر به استناد اطلاعات منتشره از سوی مرکز آمار ایران، میزان مصرف مبل کشور سالیانه حدود ۴۳۰ هزار دست محاسبه می‌شود. لذا مصرف کل پارچه (حلقوی باف و تاری و پودی) برای این میزان مبل، حدود ۲۴ میلیون مترمربع است که این میزان پارچه درحال حاضر در کشور تولید میگردد.
به استناد آمار و ارقام فوق مبنی بر افزایش تولید و میزان واردات نسبت به سال قبل، میزان تأمین پارچه رومبلی در سال‌جاری تاکنون متناسب می‌نماید؛ ضمن آنکه حسب بند 6 صورتجلسه 99/10/16 با توجه به اعلام صریح انجمن صنایع نساجی ایران مبنی بر تعهد تأمین کل نیاز کشور به پارچه رومبلی حلقوی مقرر گردید با هماهنگی انجمن‌های تولیدکننده و مصرف‌کننده و درصورت اعلام عدم تأمین نیاز واحدها از سوی اتحادیه‌ها و انجمن‌های حوزه مبلمان، مراتب پیگیری و عنداللزوم مجوز ثبت سفارش واردات صادر گردد که تاکنون موردی از سوی اتحادیه‌های تولیدی مبلمان مبنی‌بر کمبود بازار در پارچه‌های مذکور، به این دفتر منعکس نشده است.
اضافه می‌نماید براساس مصوبات جلسه مورخ 99/10/16 و جلسات مرتبط بعدی، برمبنای اعلام گمرک جمهوری اسلامی ایران نسبت به پارچه‌های رومبلی حلقوی باف رسوبی در گمرکات کشور ( دارای ثبت سفارش و قبض انبار پیش از 99/10/1) تاکنون حدود 4/5 میلیون متر ( معادل 6/7 میلیون متر مربع) تأییدیه ثبت سفارش توسط این دفتر جهت واردات صورت گرفته است.
در جلسه اخیر کمیسیون اصل 90، ضمن تشریح موارد فوق توسط اینجانب (مدیرکل دفتر نساجی وزارت صمت) با توجه به ارقام مطروحه پیشنهاد گردید ثبت سفارش پارچه‌های رومبلی کماکان در کارتابل فنی و صرفاً برای تولیدکنندگان مرتبط براساس ارائه آمار تولید در سامانه هماهنگ و تأیید سازمان استانی مربوطه صورت پذیرد که مورد نظر اعضای کمیسیون قرار نگرفت. علی‌رغم طرح کلیه موارد فوق در جلسه کمیسیون که مسئولیت رسیدگی به شکایات واصله را برعهده دارد، با عنایت به مفاد بند 2 صورتجلسه مبنی بر خروج ردیف تعرفه‌های مرتبط با پارچه‌های رومبلی از کارتابل فنی خواهشمند است در صورت صلاحدید، مراتب به نحو مقتضی به دفتر مقررات صادرات و واردات منعکس گردد.»
چند روز پس از درج مصاحبه رئیس کمیسیون اصل 90 ، علیرضا نوری- مدیرعامل شرکت اروم ایاز- بزرگ‌ترین تولیدکننده پارچه رومبلی حلقوی در کشور (که مشروح فعالیت‌ها و تولیدات آن- در شماره خردادماه نساجی امروز منتشر شده)؛ ضمن گلایه از نشر این خبر، در یک مصاحبه تلفنی به تفسیر و ارائه نمای کلی از وضعیت تولید پارچه رومبلی در کشور پرداخت.
وی ابراز داشت: ای کاش مسئولین عالی‌رتبه به جای توجه به آمارهای ساختگی و مغرضانه با کارشناسان متخصص حوزه مبلمان و متولیان همان صنعت که در کشور فعالیت‌های اجرایی داشته و از تمامی مسائل، مطالعات و نظرات کارشناسی تولید و مصرف برخوردار هستند؛ استفاده می‌نمود و علی‌رغم وجود تمام تحریم‌های ظالمانه خارجی، حداقل در داخل کشور با مشکلات غیرکارشناسی برخورد نمی‌شد و با تولید داخلی مقابله نمی‌گردید.
نوری تصریح کرد: در جلسه دوم دی‌ماه سال 1399 با موضوع بررسی وضعیت تأمین پارچه مورد نیاز صنایع مبلمان و حضور نمایندگان انجمن صنایع نساجی ایران (آقایان مهندس شهلایی، سجادی، همتی و نوری)، اتحادیه دروگران و مبل‌سازان تهران(آقای عباسی) ، شورای ملی مبلمان (آقای ربیعی) و اتحادیه صادرات مبلمان ( آقای نجفی) مقرر شد:
1-جهت تعادل عرضه و تقاضای تأمین پارچه موردنیاز صنعت مبلمان، کمیته تخصصی در محل انجمن صنایع نساجی ایران فعال‌تر شود و نسبت به برگزاری نشست‌های مشترک و تعامل با اتحادیه‌های تولید مبل و تأمین تقاضای پارچه رومبلی اقدامات لازم صورت گیرد و نتیجه به طور مستمر به دفتر نساجی وزارت صمت اعلام گردد. برگزاری اولین جلسه با محوریت انجمن صنایع نساجی کمتر از یک هفته آتی است.
2- ظرفیت تولید مبلمان در کشور حسب آمار و اطلاعات مندرج در سامانه بهین یاب وزارت صمت، حدود 410 هزار دست در سال ملاک عمل قرار گرفت؛ بدین ترتیب آمار ظرفیت پارچه‌های رومبلی در کشور 87 میلیون متر مربع می‌باشد. ضمناً حسب اعلام تولیدکنندگان مبلمان در سال‌جاری با 30 درصد کاهش تولید مبلمان روبرو هستیم. (ظرفیت‌های درج شده با عنایت به آمار متفاوت اعلام شده ملاک قرار گرفت.
3-ظرف مدت دو هفته، اتحادیه‌های تولیدی مبلمان در کشور نسبت به اعلام تعداد واحدهای تولیدی مبلمان در کشور به همراه ظرفیت تولید انواع مبلمان و میزان تولید عملی آنها در سال‌های 98 و 9 ماهه سال 99 به دفتر نساجی وزارت صمت اقدام عاجل صورت گیرد. اعلام این آمار با محوریت مرکز اصناف و بازرگانان وزارت صمت به دفتر تخصصی انجام شود و تصمیم‌گیری از سوی مقامات ارشد وزارتخانه پس از اخذ آمار و اطلاعات و همچنین موارد مطروحه و نتیجه‌گیری شده در بند 1 اخذ میگردد.
مدیرعامل اروم ایاز تأکید کرد: هنوز یک‌ماه از برگزاری جلسه مذکور سپری نشده بود که برخی افراد حاضر در جلسه با توسل به نامه‌های منصوب به اتحادیه‌های شهرستان‌های کوچک و متوسط دست به آمارسازی و ارائه ارقام صوری زدند! در حالی‌که می‌توانستند مانند انجمن صنایع نساجی ایران به صورت کاملاً شفاف تعداد کارگران و ماشین‌آلات ( و حتی در برخی موارد لیست حق بیمه) را قید نمایند. برای راستی آزمایی این آمار سری به یکی از اتحادیه‌های استانی زدیم و متوجه شدیم یک پارچه فروش و واردکننده پارچه سوالاتی از مدیران اتحادیه پرسیده‌اند، آمارهایی طبق حدس و گمان گرفته‌اند و بدون هیچ مطالعه کارشناسی، آماری کاملاً اشتباه و مغرضانه تحویل مسئولان داده و گفته‌اند با تولیدکنندگان پارچه‌های تاری- پودی استان یزد هیچ مشکلی نداریم و معضل اصلی ما حلقوی بافت‌ها هستند و در این بخش با کمبود جدی مواجهیم، تمام پارچه‌های یزد مختص مبل استیل و پارچه‌های حلقوی مختص مبل‌های راحتی هستند در حالی‌که بنابر اعلام تولیدکنندگان پارچه رومبلی یزد، 70 درصد پارچه‌های تولیدی آنان ساده و طرح‌های مشابه گونی باف جهت مبل‌های راحتی است و طی سال‌های 98 و 99 با کنترل واردات، توانستیم کارخانه‌ها را احیاء نماییم و کارگرانمان را بازگردانیم.
نوری گفت: در یکی از جلسات مشترک تولیدکنندگان پارچه رومبلی و تولیدکنندگان مبلمان (به میزبانی انجمن صنایع نساجی ایران)، حدود 30 نمونه پارچه رومبلی خارجی و داخلی تاری- پودی و مخمل به مدعوین نشان دادم و پرسیدم آیا این پارچه‌ها مختص مبلمان راحتی است؟ پس از تأیید حضار، اعلام کردم بخشی از این پارچه‌ها وارداتی و مقداری نیز پارچه‌های تولید یزد و مخصوص مبلمان راحتی است. این صحبت با واکنش یکی از فعالان مبلمان روبرو شد به طوری‌که فضای جلسه را به هم ریخت و به سفسطه پردازی روی آورد!
وی از نفوذ و همدستی ناجوانمردانه برخی اعضای تشکلهای مبلمان در تنظیم آمار نادرست تولید پارچه رومبلی خبر داد و گفت: مافیای واردات کسانی هستند که بدون ارائه مستندات و مدارک، انگِ اهمال و کم‌کاری به تولیدکننده می‌زنند و ادامه معاش صدها کارگر را از بین می‌برند. بسیاری از تولیدکنندگان پارچه رومبلی، بیکار شده‌اند و تولیدات خود را در انبارهای استیجاری دپو کرده‌اند ؛ مافیایی که سالهاست در عرصه تولید پارچه رومبلی رخنه کرده و امروز طبق تصمیم کمیسیون اصل 90 واردات پارچه رومبلی از گروه 27 خارج و واردات آزاد شده؛ حتی این کمیسیون از تعزیرات و ستاد مرکزی مبارزه با قاچاق کالا و ارز خواسته پرونده‌های کم‌اظهاری سال‌های پیش (مصداق بارز قاچاق) را مختومه اعلام کنند!
به گفته نوری، تمام فشارهای مربوط به رانت واردات بر این است که با جوّ سازی و شلوغ‌کاری القاء نمایند که حجم تولید پاسخگوی نیاز صنعت مبلمان نیست و واردات راه حل منطقی می‌باشد! در صورتی‌که اصلاً چنین نیست و گویا می‌‌خواهند با کوچک انگاری توان تولید داخل، واردات را موجه جلوه دهند.
وی در راستای ایجاد شفافیت در ارائه آمار و ارقام از تشکلهای صنعت مبلمان خواست میزان تولید سالیانه مبلمان در کشور، اعضای فعال و نشانی آنها را اعلام نمایند تا نیاز این صنعت به پارچه رومبلی تولید داخل و همچنین واردات بر همگان آشکار شود.
مدیرعامل اروم ایاز اذعان داشت: با ایجاد مسائل حاشیه‌ای و افتراهای مختلف مبنی بر پرداخت رشوه برای ما کارشکنی می‌کنند و نمی‌دانم این روند تا چه زمانی و چگونه ادامه پیدا می‌کند اما نکته مسلم قدرت شبکه مافیای واردات است که توانسته در کوتاه‌ترین مدت به کمیسیون اصل 90 برسد.
نوری اضافه کرد: بیش از 115 کارخانه بزرگ ، 1943 کارگاه زیرپله‌ای و صدها نفر در بخش تولید پارچه رومبلی به فعالیت می‌پردازند که با آزادسازی واردات و ایجاد فضای رقابتی ناسالم، تداوم اشتغال آنان به خطر می‌افتد و این یعنی پایانی بر صادرات، حضور در نمایشگاه‌‌های معتبر جهانی مانند دموتکس، تشدید بحران بیکاری، بزهکاری‌های اجتماعی، بروز ده‌ها معضل دیگر و دودی که به چشمان تولیدکنندگان، کارگران و مردم می‌رود. متأسفانه شرایط به نحوی است که تولیدکننده، یک طرفه مورد قضاوت قرار می‌گیرد، وزارت صمت و گمرک متهم می‌شوند آن هم فقط و فقط به خاطر تأمین منافع یک گروه خاص.
این تولیدکننده بیان داشت: دوستان و اطرافیان بارها و بارها مرا از مقابله با مافیای واردات برحذر داشتند و معتقدند خطرات جانی دارد اما همیشه آماده مرگ هستم زیرا زندگی انسان به یک نفس و دم، بند است و تمام کارهایم شفاف، صریح و واضح است و حدود 10 سال پیش با خود عهد بستم در رشد و توسعه صنعت نساجی کشور نهایت تلاش خود را به کار گیرم. کما این‌که امروز 940 نفر (فقط به صورت مستقیم و بیمه شده) در اروم ایاز کار می‌کنند و تصمیم داشتم این رقم را به دو هزار نفر برسانم که با قاچاق فزاینده پارچه رومبلی رسیدن به این هدف دشوار به نظر می‌رسد و جالب اینجاست که به نام «مافیای تولید» و «رانت‌خوار» از ما یاد می‌شود که با پرداخت رشوه به مدیران وزارت صمت، کارهای خود را پیش می‌بریم! البته بگذریم از این‌که چنین واژه‌ای به تبلیغات گسترده و طرح نام ما در بازار منتهی شد!
نوری در پایان ابراز داشت: تمام همت خود را به کار گرفته‌ام مبادا کار به توقف تولید و تعطیلی کارخانه برسد اما توان و نیروی منِ تولیدکننده نیز حد و حدودی دارد.